Dogma

Nυν απολύεις τον δούλον σου…

Ο δίκαιος Συμεών είχε μοναδικό σκοπό στην ζωή του να περιμένει όσο χρειαστεί, μέχρι και τα βαθειά γεράματα, έως ότου φθάσει η ευλογημένη στιγμή που θα αντικρίσει τον Σωτήρα Χριστό.

Είχε λάβει την αποκάλυψη και ήταν βέβαιος ότι θα τον αξίωνε ο Πανάγαθος Θεός να εκπληρωθεί ο πόθος του. Η υπομονή και η καρτερία του ανταμείφθηκαν. Η πίστη του στον Θεό τον στήριζε, του κάλυπτε το κενό, που άφηνε το πέρασμα του χρόνου και του ενίσχυε ακόμη την επιθυμία του να δει τον Χριστό. Έφτασε στον ναό η μεγάλη Μάνα, η Παναγιά μας, κρατώντας στην αγκαλιά Της το θείο Βρέφος. Έφτασε η εκπλήρωση της προσδοκίας του δικαίου Συμεών. Έφτασε η στιγμή να πιάσει στα γερασμένα χέρια του ο Συμεών την Σωτηρία των ανθρώπων! Γεμάτος πια από αγαλλίαση, χαρά, πληρότητα από την παρουσία της θεότητος, αναφωνεί με εσωτερική ανακούφιση και σιγουριά «Nῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου….»! Γέμισε με φως η ζωή του, τα γηρατειά δεν τον βαραίνουν πια. Νιώθει ελεύθερος. Η εκπλήρωση τής προσδοκίας του είναι εκπλήρωση για όλους τους ανθρώπους. Γερασμένος πνευματικά από την αμαρτία ο άνθρωπος, αν στρέψει την σκέψη του μέσω της πίστης του στον Θεό και αναμένει με υπομονή και καρτερία τότε θα γευθεί την χαρά και το φως που γεύθηκε ο δίκαιος Συμεών.

Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου