Του Δημητρίου Π. Λυκούδη, θεολόγου.
Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, από την 21η Νοεμβρίου 2021, έχει προσβληθεί από τον κορωνοϊό και, ως γνωστόν, παρά τις πολλές και επίμονες προσπάθειες που επιχειρήθηκαν, τόσο από τη Μητρόπολη όσο και από άλλα πρόσωπα του εκκλησιαστικού περιβάλλοντός του, παρέμενε στην οικία του, αρνούμενος να μεταφερθεί στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλεως του Αγρινίου, προκειμένου να του παρασχεθεί η καλύτερη δυνατή ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική φροντίδα.
Η συνέχεια της πορείας της υγείας του είναι γνωστή. Σε σοβαρή κατάσταση, ο σεβάσμιος ιεράρχης μεταφέρθηκε από το νοσοκομείο Αγρινίου, όπου και τελικώς αποδέχθηκε να εισαχθεί, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», στην Αθήνα, και από την πρώτη στιγμή είναι διασωληνωμένος στη ΜΕΘ, με την πορεία της υγείας του, σύμφωνα με τους ιατρούς, να είναι κρίσιμη, ένεκα του γεγονότος ότι ο κ. Κοσμάς φέρει και άλλα υποκείμενα νοσήματα.
Πολλοί είναι εκείνοι, κληρικού και λαϊκοί, που έσπευσαν να καταδικάσουν και να επικρίνουν τον ιεράρχη για την άρνησή του και την όλη στάση του απέναντι στο ζήτημα του κορωνοϊού και του εμβολιασμού. Και, πράγματι! Σπεύδω να ξεκαθαρίσω και από την πλευρά μου, πως ο κ. Κοσμάς έκανε λάθος. Ασφαλώς, βέβαια, είναι προσωπική του επιλογή και αυτοθέλητο δικαίωμά του να αποδεχθεί ή να αρνηθεί τον εμβολιασμό του, με όλες όσες συνέπειες απορρέουν και ακολουθούν αυτή του την ενἐργεια, κυρίως σε κοινωνικό επίπεδο, καθώς ως μητροπολίτης και πνευματικός ταγός, άμεσα ή έμμεσα, επηρεάζει και άλλες ψυχές που τον ακολουθούν και εμπιστεύονται την κρίση και το παράδειγμά του. Και, ναι, λοιπόν! Σε αυτό, ο σεβάσμιος κ. Κοσμάς έκανε λάθος!
Δράττομαι, όμως, της γραφικής ετούτης ροής του κειμένου, να παρουσιάσω, κατά το δυνατόν, και το άλλο «πρόσωπο», την άλλη εικόνα του κ. Κοσμά, αυτή που ο ίδιος, χρόνια πολλά τώρα, θελημένα, αυτενέργητα, εκούσια και ταπεινά διατηρεί «κρυφίως» και ασιγήτως, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς φωτογραφικούς φακούς και χιλιάδες «Δελτία Τύπου». Δεν το έχει ανάγκη ο ταπεινός επίσκοπος, όχι! Προβαίνω, όμως, σε αυτό και απευθύνομαι σε όσους αδιάβαστους και αδαείς, σε όσους αμόρφωτους και καιροσκόπους, σε όσους «έπεσαν» επάνω στον σεβάσμιο γέροντα και, στην απόπειρά τους να στηλιτεύσουν την άρνηση και όλη στάση του περί του εμβολιασμού – η οποία, το τόνισα, ήταν λαθεμένη και παραμένει καταδικαστέα – άρχισαν να λοιδορούν και διαπομπεύουν τον Αιτωλίας Κοσμά, λες και πρόκειται για κανέναν ρηχό και ανάξιο λόγου δεσπότη!
Το Αγρίνιο, το Μεσολόγγι, η Κατούνα, το Αιτωλικό, η Αμφιλοχία, ολόκληρη η Αιτωλία και Ακαρνανία έχει να λέει και να θυμάται, και θα το κάνει για πολλά χρόνια ακόμη, αναφερόμενοι άπαντες στον ταπεινό και ιλαρό γέροντα επίσκοπο, στον φιλακόλουθο μητροπολίτη, στον στοργικό και φιλεύσπλαγχνο πατέρα, στον παντελώς αφιλοχρήματο εργάτη του Ευαγγελίου, στον διαπρύσιο ιεροκήρυκα, στον έμπειρο ποιμένα, στον άγιο δεσπότη τους, στον Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά, ή παπα-Κοσμά, ως τον αποκαλούν οι περισσότεροι!
Το έργο της Ι. Μητροπόλεως Αιτωλίας δε, άνευ της παραμικρής υπερβολής, αξίζει να γίνει οδοδείχτης και παράδειγμα ακολουθίας και για άλλες μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, σήμερα. Νέοι με φτωχά εισοδήματα σπουδάζουν, άπορα κορίτσια προικοδοτούνται, άνεργοι συνάνθρωποί μας συντηρούνται ποικιλοτρόπως από την τοπική Εκκλησία, πεινασμένοι τρώγουν, διψασμένοι ξεδιψούν με το παράδειγμα της θυσιαστικής κένωσης και πατρικής αγάπης του Επισκόπου τους. Αλήθεια, ποιος προσέτρεξε όλα αυτά τα χρόνια στη Μητρόπολη Αιτωλίας, ποιος έκρουσε τη θύρα του ταπεινού και σεβάσμιου μητροπολίτη Κοσμά και δεν έλαβε τη θαλπωρή και φροντίδα της Μητέρας Εκκλησίας; Ποιος αποχώρησε αποκαμνωμένος και άπραγος, ποιος δεν εισακούσθηκε, ποιος δεν ανακουφίστηκε και δεν παρηγορήθηκε δίπλα στον ταπεινό επίσκοπο κ. Κοσμά; Και ο ίδιος, σχεδόν χωρίς να κοιμάται και να φροντίζει τον εαυτό του, πάντα μα πάντα, να αναλώνεται καθημερινά, νύχτα και ημέρα, στη διακονία του φιλοχρίστου χριστεπωνύμου πληρώματος που ο Κύριος του εμπιστεύθηκε!
Έχω πολλά να καταθέσω για το αγιαστικό παράδειγμα του ταπεινού επισκόπου κ. Κοσμά. Δεν είναι, όμως, ετούτη η ώρα και η κατάλληλη στιγμή. Ετούτη την ώρα, προέχει αυτό, το οποίο προσευχόμαστε άπαντες και ευελπιστούμε, να βελτιωθεί η πορεία της υγείας του μητροπολίτη και, γρήγορα, να σταθεί και πάλι στις επάλξεις, στον άμβωνα και στον μητροπολιτικό του θώκο. Και, επάλξεις, άμβωνα και μητροπολιτικό θώκο, όταν αναφερόμαστε στον Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, εννοούμε τις καρδιές των ανθρώπων και του ποιμνίου του.
Περαστικά, άγιε Γέροντα, ταπεινέ και σεβάσμιε Μητροπολίτα Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά.