ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Ρωμ. ιε΄ 1-7)
Ἀδελφοί, ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. Ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ.
Ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν, ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ. Λέγω δὲ Χριστὸν Ἰησοῦν διάκονον γεγενῆσθαι περιτομῆς ὑπὲρ ἀληθείας Θεοῦ, εἰς τὸ βεβαιῶσαι τὰς ἐπαγγελίας τῶν πατέρων, τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξάσαι τὸν Θεόν, καθὼς γέγραπται· διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσι, Κύριε, καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ. Καὶ πάλιν λέγει· εὐφράνθητε ἔθνη μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. Καὶ πάλιν αἰνεῖτε τὸν Κύριον πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἐπαινέσατε αὐτὸν πάντες οἱ λαοί. Καὶ πάλιν Ἡσαΐας λέγει· ἔσται ἡ ρίζα τοῦ Ἰεσσαί, καὶ ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν· ἐπ᾿ αὐτῷ ἔθνη ἐλπιοῦσιν.
Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ἐλπίδος πληρώσαι ὑμᾶς πάσης χαρᾶς καὶ εἰρήνης ἐν τῷ πιστεύειν, εἰς τὸ περισσεύειν ὑμᾶς ἐν τῇ ἐλπίδι ἐν δυνάμει Πνεύματος Ἁγίου. Πέπεισμαι δέ, ἀδελφοί μου, καὶ αὐτὸς ἐγὼ περὶ ὑμῶν, ὅτι καὶ αὐτοὶ μεστοί ἐστε ἀγαθωσύνης, πεπληρωμένοι πάσης γνώσεως, δυνάμενοι καὶ ἀλλήλους νουθετεῖν.
Τολμηρότερον δὲ ἔγραψα ὑμῖν, ἀδελφοί, ἀπὸ μέρους, ὡς ἐπαναμιμνήσκων ὑμᾶς, διὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάν μοι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ εἶναί με λειτουργὸν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἱερουργοῦντα τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ, ἵνα γένηται ἡ προσφορὰ τῶν ἐθνῶν εὐπρόσδεκτος, ἡγιασμένη ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.
Ἔχω οὖν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν.
Νεοελληνική Απόδοση:
Αδελφοί, εμείς οι δυνατοί πρέπει να βαστάζωμεν τας αδυναμίας των αδυνάτων και να μη περιοριζώμεθα εις όσα είναι αρεστά εις τον εαυτόν μας. Ο καθένας από μας ας φροντίζη να είναι αρεστός εις τον πλησίον διά το καλόν του και την οικοδομήν του, διότι και ο Χριστός δεν εζήτησε εκείνα που ήσαν αρεστά εις τον εαυτόν του, αλλά, καθώς είναι γραμμένον, Αι ύβρεις των υβριστών σου έπεσαν επάνω μου.
Διότι όσα προεγράφησαν, εγράφησαν για την διδασκαλίαν μας, ώστε διά της υπομονής και της παρηγορίας που δίνουν αι γραφαί να διατηρούμεν την ελπίδα. Και είθε ο Θεός που είναι η πηγή της υπομονής και της παρηγορίας να σας αξιώση να έχετε το ίδιο φρόνημα μεταξύ σας κατά το υπόδειγμα του Ιησού Χριστού, ώστε όλοι μαζί με μια ψυχή και με ένα στόμα να δοξάζετε τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Διά τούτο ο ένας να δέχεται τον άλλον, όπως και ο Χριστός σας εδέχθηκε διά να δοξασθή ο Θεός. Διότι ο Ιησούς Χριστός, λέγω, διά να φανή ότι ο Θεός είναι αληθής, έγινε υπηρέτης των Ισραηλιτών, ώστε να πραγματοποιηθούν αι υποσχέσεις που έγιναν εις τους πατέρας, τα δε έθνη να δοξάσουν τον Θεόν διά την ευσπλαγχνίαν του προς αυτά, καθώς είναι γραμμένον, Διά τούτο θα σε δοξάζω, Κύριε, μεταξύ εθνών και θα ψάλλω εις το όνομά σου. Και πάλιν λέγει: Ευφράνθητε έθνη μαζί με τον λαόν του. Και πάλιν: Αινείτε τον Κύριον όλα τα έθνη και υμνήσατε αυτόν όλοι οι λαοί. Και πάλιν ο Ησαΐας λέγει: Θα έλθη η ρίζα του Ιεσσαί και εκείνος που θα εμφανισθή διά να γίνη άρχων εθνών, εις αυτόν τα έθνη θα ελπίζουν.
Είθε ο Θεός της ελπίδος να σας γεμίση με κάθε χαράν και ειρήνην, που προέρχονται από την πίστιν, ώστε να έχετε άφθονη την ελπίδα διά της δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Εγώ ο ίδιος, αδελφοί μου, είμαι πεπεισμένος για σας ότι ήδη είσθε γεμάτοι καλωσύνην, πλήρεις από κάθε γνώσιν, ώστε να μπορήτε να νουθετήτε ο ένας τον άλλον.
Αλλά σας έγραψα, αδελφοί, με τόλμην σε μερικά σημεία διά να σας τα υπενθυμίσω, και τούτο ένεκα της χάριτος που μου εδόθηκε από τον Θεόν, να είμαι υπηρέτης του Ιησού Χριστού εις τα έθνη, προσφέρων ως θυσίαν το κήρυγμα του ευαγγελίου του Θεού, διά να είναι η προσφορά των εθνών ευπρόσδεκτη, αγιασμένη διά του Πνεύματος του Αγίου.
Έχω λόγον λοιπόν να καυχώμαι εν Χριστώ Ιησού διά το έργον που κάνω διά τον Θεόν.