ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Ρωμ. ιε’, 1-7)
Ἀδελφοί, ὀφείλομεν δέ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν͵ καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. Ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν· ἀλλὰ καθὼς γέγραπται. Οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσαν ἐπ΄ ἐμέ. Ὅσα γὰρ προεγράφη͵ εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη͵ ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ διὰ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν, ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους͵ καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν τοῦ Θεοῦ.
Απόδοση στη Νεοελληνική:
Αδελφοί, εμείς οι δυνατοί πρέπει να βαστάζουμε τις αδυναμίες των αδυνάτων και να μη περιοριζόμαστε σε όσα είναι αρεστά στον εαυτό μας. Ο καθένας από μας ας φροντίζει να είναι αρεστός στον πλησίον για το καλό του και την οικοδομή του, διότι και ο Χριστός δεν εζήτησε εκείνα που ήσαν αρεστά στον εαυτόν του, αλλά, καθώς είναι γραμμένο, οι ύβρεις των υβριστών σου έπεσαν επάνω μου.
Διότι όσα προεγράφησαν, εγράφησαν για την διδασκαλία μας ώστε διά της υπομονής και της παρηγορίας που δίνουν αι γραφαί να διατηρούμε την ελπίδα. Και είθε ο Θεός που είναι η πηγή της υπομονής και της παρηγορίας να σας αξιώσει να έχετε το ίδιο φρόνημα μεταξύ σας κατά το υπόδειγμα του Ιησού Χριστού, ώστε όλοι μαζί με μια ψυχή και με ένα στόμα να δοξάζετε τον Θεό και Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Διά τούτο ο ένας να δέχεται τον άλλον, όπως και ο Χριστός σας εδέχθηκε διά να δοξασθή ο Θεός.