Είναι η δοξολογία της θάλασσας για τον ωκεανό της ταπείνωσής Της…
Είναι η παράκληση του ήλιου για την φωτεινή σιωπή Της…
Είναι η μέθη των αστεριών από το πέρασμά Της…
Εϊναι το αντίο του καύσωνος μπροστά στην δροσιά της παρουσίας Της…
Είναι η ευωδία των προσευχών στο όνομά Της…
Είναι η κοίμηση του θανάτου και το ξύπνημα της ψυχής μας…
Είναι η μελωδία των μοναστηριών που ανυμνούν την Προστάτιδά τους…
Ο Αύγουστος είναι η ενσάρκωση της άδολης αγάπης των ανθρώπων προς την Μητέρα τους…το αντίο της μιζέριας και το καλωσόρισμα της αρχοντιάς Της.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος