Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που τεμαχίζεται και προσφέρεται στους άλλους, που χύνεται και ποτίζει τους άλλους.
Όταν ο καιρός της δοκιμασίας του έλθη, δεν θα τρομάξη.
Δεν θα έχη να φοβηθή τίποτε.
Ήδη θα έχη καταλάβει ότι μέσα στην ιερουργία της αγάπης ο άνθρωπος κατά χάριν μελίζεται και δεν διαιρείται, εσθίεται και ουδέποτε δαπανάται.
Έχει γίνη κατά χάριν Χριστός, και έτσι η ζωή του τρέφει και ποτίζει τον αδελφό.
Δηλαδή τρέφει και αυξάνει την ίδια του την ύπαρξη».
Γέροντας Βασίλειος Ιβηρίτης