Ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου
Εορτάζουμε σήμερα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Η ημέρα αυτή είναι η αρχή της σωτηρίας μας. Θα παρακαλούσα ακόμη μία φορά καλά να το εννοήσουμε οι χριστιανοί, καλά να το καταλάβουμε, ότι ο Θεός θέλει να σώσει τον άνθρωπο. Να τον σώσει από την αμαρτία. Η αμαρτία είναι το κακό στον άνθρωπο, η αμαρτία είναι η κόλαση του ανθρώπου. Όλα τα άλλα που εμείς τα νομίζουμε κακά, δεν είναι τίποτε. Ο Θεός θέλει να σώσει τον άνθρωπο και γι’ αυτό έστειλε τον αρχάγγελο Γαβριήλ να φέρει αυτή την καλή είδηση στην Παναγία, ότι απ’ αυτήν θα γεννηθεί αυτός που θα σώσει τον κόσμο.
Αυτό που ήταν να κάνει ο Θεός ως Θεός, το κάμνει. Αποφασίζει να σώσει τον άνθρωπο, αποφασίζει να γίνει άνθρωπος ο ίδιος ο Υιός του Θεού, και φέρνει το μήνυμα αυτό στους ανθρώπους. Και, δόξα τω Θεώ, βρίσκεται και από την πλευρά των ανθρώπων εκείνη η οποία μπορεί να δεχθεί το μήνυμα και ν’ ανταποκριθεί. Είναι η Παρθένος Μαρία, η Παναγία.
Η σωτηρία είναι να γίνει ο Θεός άνθρωπος. Και ο άνθρωπος σώζεται, καθώς ανταποκρίνεται στον ερχομό τού Θεού, στη συγκατάβαση του Θεού, στην αγάπη του Θεού. Και πρώτη που ανταποκρίνεται είναι η Παναγία: «Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» (Λουκ. 1:38). Καθόλου-καθόλου δεν έχει πρόθεση η Παναγία ν’ αντιδράσει ή ν’ αντισταθεί. Κάτι ρώτησε, κάτι είπε στον άγγελο, ακριβώς για να πει κατά ένα τέλειο τρόπο τα λόγια που είπε. Και όταν ο αρχάγγελος τής απάντησε, χωρίς την παραμικρή δυσκολία, αλλά πέρα για πέρα πρόθυμη και έτοιμη να υποταχθεί σ’ αυτό που λέει ο Θεός, είπε: «Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου». Να, η δούλη Κυρίου· ας γίνει, όπως λες. Και από εκείνη την ώρα «ο Λόγος σαρξ εγένετο» (Ιω. 1:14). Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, έγινε άνθρωπος μέσα στην Παναγία. Αυτό είναι η σωτηρία, αυτό είναι όλη η οικονομία του Θεού, αυτό είναι τα πάντα.
Έρχεται ο Θεός, για να γίνει μέσα εις την κοιλίαν της Παναγίας άνθρωπος. Αλλά μετά την ενανθρώπησή του, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, ο Θεός θέλει να έλθει, για να γίνει άνθρωπος σε κάθε άνθρωπο, για να σκηνώσει στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος σωτηρίας.
Σωτηρία δεν είναι απλώς να κάνει κανείς μερικά πράγματα, μερικά καλά, ας πούμε, έργα ή απλώς να έχει κανείς μια καλή πρόθεση, μια καλή διάθεση. Ένας τρόπος υπάρχει, για να σωθεί ο άνθρωπος· να γεννηθεί μέσα του ο Χριστός, να έχει μέσα του τον Χριστό, να φύγει απ’ αυτόν τον κόσμο με τον Χριστό. Και, αν θέλετε, για να έλθει ο Χριστός στην ψυχή μας, για να κατοικήσει στην ψυχή μας, για να ζήσουμε εν Χριστώ, για να ζήσουμε έχοντας μέσα μας τον Χριστό και για να φύγουμε απ’ αυτόν τον κόσμο με τον Χριστό και να σωθούμε αιώνια, δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά να κάνουμε και ο καθένας μας αυτό που έκανε η Παναγία: «Ιδού ο δούλος Κυρίου, ή ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».
Κάθε άνθρωπος οφείλει ν’ ακούσει τη φωνή του Θεού, οφείλει ν’ ακούσει το μήνυμα αυτό και να υποταχθεί πλήρως, να υπακούσει πλήρως. Όχι να υπακούσει καταναγκαστικά, αλλά με όλη του την ψυχή, με όλη του την καρδιά, με όλη του τη διάθεση και χωρίς την παραμικρή αμφιβολία. Αυτό είναι όλο το έργο. Όλα όσα λέγονται, όλα όσα γίνονται, όλα όσα συμβαίνουν μέσα στην Εκκλησία του Χριστού –γιορτές, μυστήρια κλπ.– γι’ αυτό γίνονται· θέλει ο Θεός, θέλει ο Κύριος δια Πνεύματος Αγίου να έλθει στην καρδιά μας. Και για να γίνει αυτό το θαύμα, πάντοτε περιμένει από μας στην πράξη, στην καθημερινή ζωή, να πούμε, αλλά και να ζήσουμε μια ζωή ολόκληρη αυτό: «Ιδού ο δούλος Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου». Όλα τα άλλα είναι αποπροσανατολισμός, είναι για να ξεφεύγει κανείς από τον δρόμο και να χάνει τον καιρό του. Όλα εφόσον ξεκινούν απ’ αυτό, εφόσον απορρέουν απ’ αυτό, είναι χρήσιμα, είναι χρειαζούμενα. Αλλιώς, είναι όλα περιττά και θέλουν πέταμα.
Ακόμη μια φορά, αδελφοί μου, σήμερα, αυτή την αγία ημέρα που γιορτάζουμε αυτό το γεγονός, μας δίνεται η ευκαιρία ειλικρινά και τίμια να σταθούμε ενώπιον του Θεού, να ακούσουμε αυτή τη φωνή και να πούμε το ναι. Όποιος δεν λέει το ναι και ξεφεύγει από δω κι από κει και το αναβάλλει, να ξέρει ότι διακινδυνεύει τη σωτηρία του. Αλλά πιστεύω, όλοι μας χωρίς εξαίρεση θα προσέξουμε τη φωνή, αν θέλετε, του αρχαγγέλου Γαβριήλ, και όλοι μας θα πούμε: «Ιδού ο δούλος Κυρίου, ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».
Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου, “Θέλεις να αγιάσεις;”, Πανόραμα Θεσσαλονίκης, 1999, σελ. 311.
