Dogma

Ο γενεαλογικός πίναξ του Ιησού

Η ευαγγελική διήγησις του Ματθαίου, αποδεικνύει περιτράνως την ακριβή εκπλήρωσιν των υποσχέσεων και επαγγελιών του Θεού και την κατά σάρκα γέννησιν του Κυρίου, εκ του γένους του βασιλέως Δαβίδ και του Πατριάρχου Αβραάμ. 

Αρχιμανδρίτης Κων/νος Χαραλαμπόπουλος

Το Κήρυγμα της Κυριακής
γράφει στο Δόγμα,
ο Αρχιμανδρίτης
Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος
Εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου
Παλαιού Ψυχικού

Η ευαγγελική διήγησις του Ματθαίου, αποδεικνύει περιτράνως την ακριβή εκπλήρωσιν των υποσχέσεων και επαγγελιών του Θεού και την κατά σάρκα γέννησιν του Κυρίου, εκ του γένους του βασιλέως Δαβίδ και του Πατριάρχου Αβραάμ.

Ο Θεός, υπεσχέθη και εις τους δύο άνδρας της Π. Διαθήκης Αβραάμ και Δαβίδ, εις μεν τον πρώτον ότι εκ του ιδικού του γένους θα αναδειχθή απόγονος, ο όποιος θα ήτο ευλογία του Θεού δι’ όλα τα έθνη, εις δε τον δεύτερον ότι εκ του καρπού της κοιλίας του θα καθίση επί του θρόνου του βασιλεύς μέγας, ισχυρός και αιώνιος.

Ο γενεαλογικός πίναξ ο όποιος παρατίθεται υπό του Ματθαίου, αρχίζει εκ του Αβραάμ και καταλήγει εις τον Ιωσήφ τον μνηστήρα της Παναγίας. Αυτό αποδεικνύει, ότι ο τεχθείς εκ της Παρθένου Σωτήρ και Λυτρωτής, είναι πράγματι απόγονος του Δαβίδ και του Αβραάμ. «Βίβλος Γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού Δαβίδ, υιού Αβραάμ».

Ό Θεός, πραγματοποιεί ότι υπόσχεται εις τον άνθρωπον. Υπόσχεται να μην τον εγκαταλείψη. Μας βεβαιοί ότι θα παραμένη μεθ’ ημών εις τους δυσκόλους αγώνας της ζωής, θα μας παρηγορή, θα μας ενισχύη, θα μας παρέχη την σωτηρίαν. Χρησιμοποιεί την Θεοτόκον και τον Ιωσήφ «ως σκεύη εκλογής», εις όλον το σχέδιον της θείας οικονομίας και τούτο διότι ήσαν ενάρετοι άνθρωποι και δια τον Θεόν, η αρετή ενώπιόν του έχει πραγματικήν αξίαν.

Τον ταπεινόν ξυλουργόν Ιωσήφ νυμφεύεται η Θεοτόκος, διότι κατήγετο εκ της φυλής Ιούδα και το γένος Δαβίδ, καθώς και η Παρθένος. Ακόμη επιφυλάσσεται εις τον Ιωσήφ η μοναδική αυτή τιμή, να αναδειχθή υπηρέτης του Θεού εις το θαύμα της ενανθρωπήσεως του Υιού Του και να ονομασθή, Πατήρ του Χριστού επί της γης.

Βλέπει την Παρθένον μνηστήν του κυοφορούσα, μη γνωρίζων το θείον Μυστήριον πού κρύπτεται. Και φυσικώ τω λόγω, υπόνοιαι κακαί και λογισμοί ταράσσουν τον νουν «αλλά… δίκαιος ων και μη θέλων αυτήν παραδειγματίσαι, έβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν».

Αποφασίζει να εκδιώξη την Θεοτόκον κρυφίως, χωρίς να την καταδικάση και να την εκθέση. Και τούτο, διότι είναι άγιος και αγαθός άνθρωπος. Και τότε, διαφωτίζεται υπό του Θεού και ανακαλύπτει το Μέγα Μυστήριον. Του προλέγει την γέννησιν του υιού Του, δίδει δε την εντολήν να ονομάση το παιδίον Ιησούν, δηλαδή Σωτήρα.

Εξ αυτού, ακτινοβολεί η αγνότης και η αρετή του Ιωσήφ. Αυτός είναι ό ρόλος του, εις την πραγμάτωσιν του θείου σχεδίου. Αγαπητοί μου, αρετήν ομοίαν αυτής του Ιωσήφ πρέπει να αποκτήση ο άνθρωπος περισσότερον όλων των άλλων, διότι η αρετή δοξάζεται και επαινείται υπό του Θεού.