Dogma

Ο πιο παραμελημένος φίλος μας…!

Μοναχοί αλλά και λαϊκοί σε υψηλά μέτρα αγιότητας, έφθασαν στο σημείο να έχουν αγγελοφάνειες του φύλακος αγγέλου των.

Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου.

Είναι ο πλέον παραμελημένος φίλος και συνοδοιπόρος μας! Χαρίζεται σ᾿ εμάς ως δωρεά του Παναγίου Τριαδικού Θεού κατά την ημέρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, και συγκεκριμένα, κατά τη χρονική στιγμή της τρίτης αναδύσεως του βρέφους από την κολυμβήθρα της Εκκλησίας μας. Έκτοτε θα παραμείνει πλησίον της ψυχής ως φύλακας και συνοδοιπόρος της, όχι μέχρι την κοίμηση του ανθρώπου, αλλά έως την ταφή του σώματος, ως μικρή ένδειξη του σεβασμού και της τιμής που φέρει το ανθρώπινο σώμα από τον Ουρανό, το οποίο, ως διδάσκει η Αγία Εκκλησία μας, στην παραμονή μας σε αυτή την πρόσκαιρη ζωή, απλά δανειζόμαστε, για να το λάβουμε πάλι κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου Χριστού μας.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ έχει το διακόνημα να λαμβάνει κάθε ψυχή που φεύγει από το σώμα! Στις μάχες, όμως, επί των τελωνίων, οι Πατέρες της Εκκλησίας μας διδάσκουν πως ο φύλακας άγγελός μας διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο, καθώς έχει καταγεγραμμένα όσα θετικά και φιλάρετα πράξαμε, σκεφθήκαμε ή προδιαθέσαμε τους εαυτούς μας να κάμνουμε. Η ψυχή θα κριθεί από τον Άγιο Θεό την 40η ημέρα, προσοχή, όχι από την ταφή αλλά από την κοίμηση του ανθρώπου, από τον χωρισμό δηλαδή, ψυχής και σώματος. Γι᾿ αυτό, έχουμε ξαναγράψει επ᾿ αυτού, πάντοτε το πλέον πνευματικά ισχυρό μνημόσυνο, επειδή είναι το 40ήμερο και επειδή τότε κρίνεται η ψυχή, πάντοτε, πρέπει να γίνεται πριν, πριν, πριν, συμπληρωθούν 40 ημέρες από την εκδημία του κεκοιμημένου, ποτέ αργότερα! Προσοχή σε αυτό!
Όμως, ο πλέον παραμελημένος φίλος και συνοδοιπόρος μας στέκει, τρόπον τινά, «λυπημένος» και λησμονημένος από εμάς και δη, από κάθε ψυχή ξεχωριστά. Δεν αρκεί μία σύντομη προσευχή στο τέλος της ακολουθίας του μικρού Αποδείπνου προς αυτόν, που ακόμη και αυτό γίνεται παροδικά και φευγαλέα. Στο Ωρολόγιο, λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας μας, αλλά και αλλού, καθένας δύναται να βρει τον ικετήριο κανόνα προς τιμήν του φύλακος αγγέλου μας, την παράκληση, δηλαδή προς αυτόν και να διαβάζει αυτήν καθημερινά ή να κάμνει κομποσχοίνι προς αυτόν λέγοντας «Άγιε Φύλακα άγγελε πρέσβευε υπέρ εμού» κ.ά.
Ο φύλακας άγγελός μας μάς «βομβαρδίζει» καθημερινά με ενάρετους και φιλόθεους λογισμούς και μάς παρακινεί προς έργα αγαθοποιά και ευάρεστα. Είναι μονίμως δίπλα μας, όλο το 24ωρο, ακόμη και κυρίως όταν σωματικώς καθεύδουμε. Αυτός ο φύλακας, ως διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες, μετά την κοίμηση του ανθρώπου δεν κατευθύνεται προς άλλον άνθρωπον, αλλά επανέρχεται εις τον λοιπόν αγγελικόν κόσμον και αναμένει την κεκοιμημένη ψυχή προς υπάντησή της εν ημέρα Κρίσεως, κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου Χριστού μας.
Ας αποδώσουμε, λοιπόν, στον αγαπημένο φίλο και συνοδοιπόρο και φύλακα της ψυχής μας άγγελο, την πρέπουσα τιμή και αφοσίωσή μας, με προσευχητικά έργα, ενάρετα και ορθόπρακτα. Κληρικοί, Μοναχοί αλλά και λαϊκοί σε υψηλά μέτρα αγιότητας, έφθασαν στο σημείο να έχουν αγγελοφάνειες του φύλακος αγγέλου των. Άλλοι πάλι κληρικοί, άκουγαν τον ήχο-θρόισμα από τις φτερούγες του αγγέλου τους, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Ας έχουμε όλων αυτών την ευχή τους!