Αγαπητοί Αναγνώστες, ο Νοέμβριος και ο Δεκέμβριος είναι γεμάτος από την Εκκλησία μας σε μνήμες πολλών Προφητών. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε: Αβδιού 19/11, Ναούμ 1/12, Αββακούμ 2/12, Σοφονίας 3/12, Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (όλων των προπατόρων και Δανιήλ), 26/12 Δαβίδ κ.α.
Οι προφήτες ως πρόσωπα και η προφητεία ως θεόπνευστο περιεχόμενο έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στο σχέδιο της Θείας Οικονομίας Του Θεού και ευεργέτησαν πολύ όσους θέλησαν να ακολουθήσουν και να διακρίνουν ποιο είναι το θέλημα Του Θεού αλλά και ελέγχτηκαν αυστηρά όσοι θέλησαν να το αλλοιώσουν και να το παραβιάσουν. Αυτά θα δούμε στις επόμενες γραμμές! Ας ξεκινήσουμε!
Οι προφήτες αποστέλλονταν να μεσολαβήσουν ανάμεσα στον αληθινό Θεό και τους ανθρώπους. Βροντοφώναζαν με τόλμη το θέλημά Του Θεού με τα λόγια: «Τάδε λέγει Κύριος…» ή «Λόγος Κυρίου…» Με τη φώτιση του Θεού, οι φέροντες το χάρισμα της προφητείας μπορούσαν να βλέπουν σε βάθος τα πράγματα και να συνειδητοποιούν τι πραγματικά συνέβαινε στην εποχή τους. Αντιλαμβάνονταν δηλαδή τα σημάδια του ηθικού ξεπεσμού και της διαφθοράς, ακόμη κι όταν όλες οι συνθήκες της εποχής φαίνονταν ιδανικές. Αναγνώριζαν τι δεν πήγαινε καλά και ποιοι κίνδυνοι παραμόνευαν τους Ισραηλίτες. Επιπλέον, συναισθάνονταν τις καταστροφικές συνέπειες που θα ακολουθούσαν για τη ζωή του κράτους και των ανθρώπων. Έτσι, με τα κηρύγματά τους, οι προφήτες είχαν ως κύριο σκοπό να «ξυπνήσουν» τους Ισραηλίτες, ώστε να συναισθανθούν τα λάθη τους και να ξαναφτιάξουν τη σχέση τους με το Θεό. Γι’ αυτό τους καλούσαν να μετανοήσουν και ν’ αλλάξουν τρόπο ζωής. Για να τους καταλαβαίνουν καλύτερα οι σύγχρονοί τους, προσπαθούσαν να είναι όσο γίνεται πιο παραστατικοί. Έτσι, άλλοτε χρησιμοποιούσαν στο λόγο τους αφηγήσεις, χρησμούς, ποιήματα και τραγούδια και άλλοτε έκαναν πράξεις με συμβολικό νόημα.
Οι Προφήτες έλεγχαν και προειδοποιούσαν, συχνά με σκληρά λόγια, τους πάντες, χωρίς καμιά διάκριση: τους βασιλείς, τους ιερείς, το λαό. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνονται δυσάρεστοι και απειλητικοί. Γι’ αυτό το λόγο γνώρισαν πολλές δοκιμασίες: περιφρονήθηκαν, περιπαίχτηκαν, καταδιώχθηκαν. Κάποιοι μάλιστα θανατώθηκαν. Οι προφήτες δεν αρκούνταν στο να ελέγχουν αυστηρά και να προειδοποιούν το λαό. Ταυτόχρονα, με κάθε λόγο τους υπενθύμιζαν ότι ο Θεός ως στοργικός πατέρας νοιάζεται για τους ανθρώπους, όσο κι αν αυτοί τον ξεχνούν. Γέμιζαν παρηγοριά τις ψυχές των Ισραηλιτών. Τους διαβεβαίωναν ότι ο Θεός συνεχίζει το σχέδιό του για τη σωτηρία του κόσμου. Έστρεφαν το βλέμμα των ανθρώπων και προς ένα μέλλον μακρινό. Άνοιγαν μπροστά τους ένα παράθυρο ελπίδας, μιλώντας για την εποχή του Μεσσία. Τότε που ο Θεός θα θεραπεύσει, θα παρηγορήσει και θα φωτίσει τα πάντα. Αυτό το μήνυμα της σωτηρίας μάλιστα, το απηύθυναν όχι μόνο στους συμπατριώτες τους, αλλά και στις μεταγενέστερες γενιές και σ’ όλη την ανθρωπότητα. Οι προφήτες πάντα κήρυτταν προφορικά μπροστά στους ανθρώπους που τους άκουγαν. Αργότερα, είτε οι ίδιοι είτε οι μαθητές τους, κατέγραψαν πολλά απ’ αυτά τα κηρύγματα. Έτσι, προέκυψαν τα 19 προφητικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.
Την εποχή της δράσης των προφητών εμφανίστηκαν παράλληλα και οι ψευδοπροφήτες. Κάποιοι άνθρωποι δηλαδή, που, χωρίς να έχουν τη φώτιση του Θεού, καμώνονταν πως «προφήτευαν». Στην πραγματικότητα εξυπηρετούσαν τα σχέδια και τις σκοπιμότητες των ισχυρών. Με ψεύτικες προφητείες καθησύχαζαν το λαό και τον παραπλανούσαν λέγοντας ότι όλα πηγαίνουν καλά! Έτσι, οι άρχοντες μπορούσαν να συνεχίζουν ήσυχοι τις ανομίες τους. Οι ψευδοπροφήτες είχαν την προφητεία ως επάγγελμα, θεωρούσαν ότι είναι κληρονομική από γενιά σε γενιά και φυσικά ζούσαν πλουσιοπάροχα δίπλα στους βασιλείς τους οποίους υπηρετούσαν με τις ψευδοπροφητείες τους. Γι’ αυτούς λέει ο Θεός με το στόμα του προφήτη Ιερεμία: «Μην ακούτε τα λόγια των προφητών που σας γεμίζουν με ψεύτικες ελπίδες! Σας μιλάνε για οράματα που βγαίνουν από το μυαλό τους κι όχι από το στόμα μου. Λένε διαρκώς… «Ο Κύριος είπε πως θα πάνε όλα καλά για σας», ακόμα λένε και σ’ εκείνους που ακολουθούν τις πονηρές επιθυμίες τους πως δε θα τους βρει κανένα κακό… Δεν τους έστειλα εγώ αυτούς τους προφήτες… Δεν τους μίλησα, όμως αυτοί κηρύττουν εξ ονόματός μου».
Κλείνοντας το άρθρο μας οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι σκοπός των προφητών ήταν να προφητεύσουν ότι ο μεσσίας έρχεται! Γι αυτό και δεν έχουμε «μετά Χριστόν προφήτες»! Το μόνο προφητικό βιβλίο που υπάρχει είναι η Αποκάλυψη που μιλάει για τα έσχατα γεγονότα και για την 2η και πλέον θριαμβευτική έλευση του Χριστού! Επίσης, διαπιστώνουμε ότι η προφητεία για την Εκκλησία δεν έχει κυρίως την έννοια τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά κυρίως ποιο είναι το θέλημα του Θεού για την ζωή των ανθρώπων. Επομένως, μην τρέχουμε από εδώ και από εκεί σε διάφορους τσαρλατάνους για να μαθαίνουμε το μέλλον, αλλά κυρίως να μας απασχολεί πώς εμείς θα τηρούμε το θέλημα Του Θεού στο σήμερα που μας δίνει, το αύριο είναι δικό Του και θα μας αποκαλυφθεί αν αξιωθούμε να ζήσουμε τότε! Αμήν