Ο θαυματουργός Όσιος Δαβίδ ο εν Ευβοία
Η ολοζώντανη παρουσία του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία.
Επιμέλεια: Αναστάσιος Μαρίνης, θεολόγος.
Η θαυμαστή οσιακή ζωή του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, του θαυματουργού, ο οποίος πολλά υπέμεινε και πολύ αγωνίσθηκε εν ζωή για να αρέσει στον Κύριο Ιησού Χριστό. Ένα τέτοιο σχετικό απόσπασμα, που δείχνει την αγιότητα του ανδρός, επισυνάπτουμε παρακάτω:
Ὅταν κάποτε ο Ὅσιος Δαβίδ χρειάστηκε νά περάσει ἀπό την Ἀταλάντη στίς Ροβιές τῆς Β. Εὐβοίας, παρακάλεσε ἐκεῖ ἕνα βαρκάρη νά τόν περάσει ἀπέναντι. Ὁ βαρκάρης τόν εἶδε ρακένδυτο καί ἀρνήθηκε. Ὁ Ὅσιος χωρίς νά γογγύσει ἔβγαλε τό τριμμένο ράσο του, τό ἅπλωσε πάνω στό νερό τῆς θάλασσας, ἔκανε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, προσευχήθηκε καί ἀνέβηκε ἐπάνω του καί ὤ τοῦ θαύματος, ἄρχισε νά ταξιδεύει!
Βλέποντας ὁ βαρκάρης τόν Ὅσιο νά ταξιδεύει ἐπάνω στό ράσο τοῦ μονολόγησε:
«Νά, αὐτός εἶναι ὁ καλόγερος, πού εἶπε νά τον πάρω. Αὐτός εἶναι ἅγιος!». Και ἄρχισε ἀμέσως νά φωνάζει ἀπό μακριά: «ἔλα παππού μου νά σε πάρω, ἔλα…».
Ὁ Ἅγιος ἄκουσε τήν φωνή τοῦ βαρκάρη, τόν εὐλόγησε καί συνέχισε νά ταξιδεύει μέ τόν θαυμαστό αὐτό τρόπο.
Καί ἄλλο μεγάλο θαῦμα.
Ἐπειδή ὁ Ὅσιος Δαβίδ δέν εἶχε τά ἀπαραίτητα χρήματα, γιά νά κτίσει τό Μοναστήρι του ἔφυγε νά κάνει ἐράνους (τή λεγόμενη «λογία»). Ἔφθασε μέχρι καί τή Ρωσία, ὅπου οἱ Χριστιανοί τοῦ πρόσφεραν πολλά χρήματα καί ἄλλα πολύτιμα δῶρα. Πῶς ὅμως θά μετέφερε ὁ Ὅσιος τόσο χρῆμα καί δῶρα ἀπό τή Ρωσία στήν Εὔβοια;
Ἰδού τί τόν φώτισε ὁ Θεός καί ἔκανε. Κούφωσε ἕνα μεγάλο κούτσουρο, σφράγισε μέσα σ’ αὐτό τά χρήματα καί τά δῶρα, ἔκανε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, ἔριξε τό κούτσουρο μέ τό θησαυρό σ’ ἕνα ποτάμι τῆς Ρωσίας, προσευχήθηκε καί στο τέλος εἶπε:
«Ἕως ὅτου φθάσω στο νησί τῆς Εὔβοιας, νά φθάσει και τό κούτσουρο μέ τό θησαυρό στην παραλία τῶν Ροβιῶν».
Πράγματι, ὅταν μετά ἀπό καιρό ὁ Ὅσιος Δαβίδ ἐπέστρεψε ἀπό τη Ρωσία καί ἔφθασε στίς Ροβιές, εἶδε τό κούτσουρο μέ τό θησαυρό νά τόν περιμένει στήν παραλία. Μάλιστα οἱ κάτοικοι ἐκεῖ, πού πρώτη τους φορά ἔβλεπαν ἕνα τέτοιο ξύλο, προσπαθοῦσαν μέ τά τσεκούρια τους νά τό ἀνοίξουν. Μάταια ὅμως, γιατί τά τσεκούρια στράβωναν ἤ ἔσπαγαν καί ἐκεῖνο δέν ἄνοιγε. Τούς πλησίασε ὁ Ἅγιος καί τους εἶπε:
«Τί κάνετε ἐκεῖ, ἀνόητοι εἶστε; Ποῦ πάτε ν’ ἀνοίξετε αὐτό τό κούτσουρο; Τό ξύλο αὐτό περιέχει θησαυρό, μέ τόν ὁποῖο θα κτίσω τό Μοναστήρι πρός δόξαν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Δεσπότου μας Χριστοῦ».
Ἀπό τό βιβλίο: «Ὅσιος Δαβίδ ο εν Ευβοία»,Ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Δαβίδ, Λίμνη Εὐβοίας 1996.
