Οι άγιοι πάλευαν με τον Θεό, όχι με την αρετή τους
Τιμούμε τους αγίους μας γι’ αυτά που ξέρουμε για την ζωή τους. Τελικά όμως εάν το σκεφτούμε λίγο, θα διαπιστώσουμε ότι κυρίως τιμούμε τους αγίους γι’αυτά που δεν γνωρίζουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ γι’αυτούς.
Για τις αποτυχίες τους, για τις πτώσεις τους, για τις μάχες τους, για την μετάνοιά τους, για τον σταυρό τους που κρύβανε καλά μέσα στην καρδιά τους.
——————
Οι άγιοι πάλευαν με τον Θεό, όχι με την αρετή τους.
Μένουμε δυστυχώς σ’αυτά που ξέρουμε γι’αυτούς. Μένουμε στους σοφούς τους λόγους, στα θαύματά τους, στην αγιότητά τους προσπερνώντας τον Άδη που βίωναν για χρόνια καρτερικά με μόνη ελπίδα τους τον Θεό.
——————
Οι άγιοι είναι παραδείγματα ζωής για όλους, όχι επειδή κατάφεραν να νικήσουν την αμαρτία αλλά διότι ενώ αμάρτησαν δεν απελπίστηκαν. Οι άγιοι είναι παραδείγματα ζωής για όλους όχι επειδή ζήσανε ηθικά, αλλά διότι ζήσανε με μετάνοια και ταπείνωση.
——————
Νομίζουμε πολλές φορές ότι άγιος είναι ο κατα πάντα τέλειος άνθρωπος· αυτός που δεν έσφαλε ποτέ του, που δεν έκανε κάποιο λάθος, που δεν πίκρανε ποτέ του κάποιον άλλο, που δεν αστόχησε, που δεν απίστησε, που δεν απόκαμε. Αυτό όμως είναι ψέμα. Άγιος είναι αυτός που την ατέλειά του, την αμαρτία του, την απιστία του την έκανε ταπείνωση και μετάνοια.
——————
Καθώς διαβάζεις λοιπόν τα συναξάρια των Αγίων, μην μείνεις σ’αυτά που διαβάζεις· αφουγκράσου κι αυτά που δεν έχουνε γραφτεί. Γιατί αυτά που βίωσαν και πράξανε οι άγιοι κρυφίως, τα άγνωστα, τα άγραφα, είναι τελικά που τους κατέστησαν θαυματουργούς, οσίους, μάρτυρες, αγίους.
——————
Γι’αυτό και γενικότερα μην μένεις σ’αυτά που βλέπεις και μαθαίνεις για τους άλλους. Γιατί δεν γνωρίζεις τα κρύφια των καρδιών τους. Δεν γνωρίζεις τις μάχες τους, την μετάνοιά τους ή την υποκρισία τους (από την άλλη μεριά).
——————
Τα φαινόμενα απατούν. Πολλές φορές παράδεισοι είναι κρυμμένοι σε σώματα κολασμένα και ζωές σακατεμένες· αλλά και κολασμένες ψυχές κρύβονται αρκετές φορές πίσω από ηθικές και “χριστιανικές” ζωές.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
