Dogma

Οι άστεγοι της ιστορίας

Θα πρότεινα να βλέπαμε τον «σημερινό κόσμο» ως ένα επεισόδιο της ιστορίας.

Κυριάκου Χαραλαμπίδη

Πέρασαν μόλις δυο χιλιάδες χρόνια από τη θεία Γέννηση. Φανταστείτε πώς θα είναι ο κόσμος σε άλλα τόσα, για να μην πω σε εκατό χιλιάδες ή ένα εκατομμύριο χρόνια! Το σήμερα είναι μια τελεία στο άπειρο. Και το νησί μας επίσης, αλλά και η Τουρκία που απειλεί να μας καταβροχθίσει.

Χρέος των ποιητών είναι να παραμένουν οι άστεγοι της ιστορίας. Να είναι σαν ξένοι μπροστά στο εκάστοτε σύστημα. Να προβλέπουν και να προλέγουν όπως η Κασσάνδρα, χωρίς να γίνονται πιστευτοί.

Σε καιρούς απονεύρωσης και γενικότερης ύπνωσης, ο λόγος οφείλει να διεγείρει, να υπενθυμίζει και να μαρτυρεί στο όνομα της αλήθειας και της ομορφιάς. Αυτό φυσικά σημαίνει και την εξ ορισμού απόρριψη του ποιητή στα αζήτητα. Αλλά είπαμε: το άπειρο είναι κάτι που υπάρχει ερήμην της δικής μας παροδικότητας.

Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδο ς