Οι ασθένειες ως δοκιμασίες
Αύριο θα ακούσουμε για μια ακόμη φορά τον Απόστολο Παύλο να μιλά για άλλο ένα πάθημά του κατά την άσκηση του ιεραποστολικού του έργου και αναφέρει ξεκάθαρα ότι έλαβε τα χαρίσματά του, δι’ αποκαλύψεως, από τον Θεό. Άρα η πορεία του έχει σφραγίδα σοβαρή, μοναδική, ανεξίτηλη, θεία!
Μέσα σ’ όλα τα όσα έχει πάθει είναι και οι ασθένειες, αυτές που έρχονται ως πειρασμοί και έχουν δυναμική και σπουδαιότητα μεγαλύτερη ακόμα και από τις επιτυχίες της δράσης τους, κατά δήλωσή του. Μας προκαλεί με τον λόγο του να αναρωτηθούμε ποιά θα είναι η δική μας θέση έναντι του κλονισμού, προσωρινού ή μόνιμου, της υγείας μας. Οφείλουμε να δούμε τον οποιοδήποτε πόνο όχι μοιρολατρικά, αλλά πρώτα ως πτυχή της ζωής μας που κάθε ώρα και στιγμή εκτίθεται σε κίνδυνο. Βρισκόμαστε δηλαδή ενώπιον της αναπόφευκτης φθοράς του σώματος. Ακόμα και τα σίδερα λυγίζουν, σκουριάζουν, αχρηστεύονται πόσο περισσότερο η ανθρώπινη φύση. Το σώμα μπορεί φθείρεται, η ψυχή πρέπει να μείνει ακλόνητη. Εκεί και η προσοχή μας.
Χρειάζεται σεβασμός σώματος και ψυχής. Είναι δώρα του Θεού και οφείλουμε να τα προφυλάσσουμε από κάθε τι που τα θέτει σε κίνδυνο. Πρώτιστο ενδιαφέρον ας υπάρχει για την ψυχή και ύστερα για το σώμα. Η στάση που θα κρατήσουμε κατά την διάρκεια μιας σωματικής ασθένειας θα κρίνει και την αντοχή μας ακόμα και την πίστη μας, που αυτή θα οριοθετήσει στη συνέχεια την ψυχική μας ακεραιότητα.
Κανένας δεν αγοράζει ασθένεια. Οφείλουμε να την δεχόμαστε όμως με εμπιστοσύνη στην ιατρική επιστήμη, στους λειτουργούς της, στους εφευρέτες των φαρμάκων και όλων όσων κινούνται γύρω από τον λεγόμενο χώρο της υγείας.
Δεν επιτρέπεται να ενοχοποιούμε τον Θεό για τις αρρώστιες, οι οποίες πολλές φορές έρχονται και από προσωπική μας απροσεξία. Σ΄ άλλες περιπτώσεις έρχονται λόγω γήρανσης. Άλλο δοκιμασία και άλλο μαζοχισμός∙ Θεού επίσκεψη, παρά εκδίκηση. Ο Χριστός δεν θέλει να πονάμε, απόδειξη είναι τα θαύματα που έκανε χαρίζοντας υγεία ακόμα και ζωή. Εκείνος θα δώσει και σε μας τη θεραπεία, δείχνοντάς Του την μετάνοια που ζητούσε, την αφοσίωση που έψαχνε και την ομολογία που άκουγε. Χαρίζει την ίαση ως προσωπικό θαύμα, ως επιβράβευση της υπομονής και ως αποτέλεσμα της πίστης.
του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου για το dogma.gr
