Ἀρχιμ. Βασιλείου Γοντικάκη
Στό τέλος, πιό μεγάλη παράκληση καί ἀστείρευτη χαρά ἔρχεται ἀπό τίς δοκιμασίες. Οὔτε χαίρεσαι μόνο στή χαρά, οὔτε στυγνάζεις στή θλίψη. Ἀναπαύεσαι σέ Αὐτόν πού εἶναι Θεός ἐλέους, οἰκτιρμῶν καί φιλανθρωπίας. Καταλήγεις σέ μία αἴτηση: Γενηθήτω τό θελήμά σου. Χωρίς Αὐτόν, τίποτε δέν ἔχει νόημα. Μέ τή χάρη Του, ὅλα μετατρέπονται, πρό παντός τά ἐπώδυνα, σέ εὐλογίες.
Ὁ ἄνθρωπος πλάσθηκε ἀπό τόν Θεό μέ μία ψυχή πού ξεπερνᾶ τήν ἀξία ὅλου τοῦ κόσμου, καί μέ μία δίψα πού δέν σβήνει μέ ὅλες τίς χαρές καί τίς ἐπιτυχίες. Ὅλο τόν κόσμο νά τοῦ δώσης, μένει ἀνικανοποίητος καί νηστικός. Στό ἐλάχιστο θεϊκό χάρισμα βρίσκει τό πᾶν πού ἀκατάπαυστα ξεπερνιέται καί πάει παραπέρα. Αὐτό τό ἐλάχιστο μέ τόν ἀτελεύτητο δυναμισμό δέν κατορθώνεται μέ ἱκανότητες καί προσπάθειες ἀνθρώπινες. Εἶναι δῶρο τοῦ Ἑνός πού δίδεται ἐξαίφνης στόν ἐλάχιστο καί ταπεινό πού μόνον ἀγαπᾶ, ὑπομένει καί ἐλπίζει, ἀκόμα καί ὅταν ὅλα χάνωνται.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος