Ὅλες οἱ ἁμαρτίες συγχωροῦνται; Ὅλες, ὅλες, ὅλες! Μία δὲν συγχωρεῖται, ἡ βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ποιὰ εἶναι ἡ βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Εἶναι ἡ ἀμετανοησία· δὲν ζητᾶς συγγνώμη. Ἅμα δὲν ζητᾶς συγγνώμη, μπορεῖς νὰ συγχωρεθεῖς; Ὄχι!
Αὐτή ἡ ἁμαρτία δὲν συγχωρεῖται. Καὶ ποιὰ εἶναι αὐτὴ; Νὰ σᾶς πῶ μία; Σᾶς τὴν εἶπα λίγο προηγουμένως: ἡ ἀμνήστευση τῶν σαρκικῶν σχέσεων. Δὲν γίνεται σήμερα νὰ εἶναι ὁ νέος ἁγνὸς, δὲν γίνεται αὐτὸ. Καὶ δικαιολογοῦνται ὅλα αὐτὰ, ἔτσι, καὶ ἀπὸ τοὺς γονεῖς, γιὰ νὰ μὴν πῶ ὅτι οἱ ἴδιες οἱ μητέρες σπρώχνουνε τὰ παιδιά τους, καὶ οἱ πατέρες καὶ οἱ παπποῦδες καὶ οἱ γιαγιάδες. «Ἀκόμα δὲν ἔχεις φίλο, ἀκόμα δὲν ἔχεις φιλενάδα; Πιάσε μιὰ φιλενάδα». Καὶ αὐτὴ ἡ γιαγιὰ μπορεῖ νὰ πηγαίνει στὴν Ἐκκλησία, νὰ ἐξομολογεῖται, νὰ κοινωνάει, ὅλα αὐτά.
Λοιπόν, αὐτὸ εἶναι βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔ, σοῦ λέει, δὲν γίνεται τὸ παιδὶ σήμερα νὰ μὴν εἶναι ἔτσι. Νὰ μείνει ἁγνὸ; Δὲν γίνεται αὐτὸ. Δηλαδὴ, τὶ λέμε;
Ὅτι ὁ Χριστὸς μᾶς ζητάει πράγματα ἀνεφάρμοστα. Ἔ, βλασφημοῦμε τὸν Χριστὸ! Αὐτὸ εἶναι! Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ποὺ πιστεύει ἔτσι, θὰ ὁδηγηθεῖ ποτὲ στὴν Ἐξομολόγηση; Καὶ νὰ πάει στὴν Ἐξομολόγηση, δὲν θὰ τὸ πεῖ αὐτὸ γιὰ ἁμαρτία γιατὶ δὲν τὸ θεωρεῖ ἁμαρτία. Ξέρετε πόσες τέτοιες περιπτώσεις ἔχω; Ἄν δὲν ρωτήσω οὔτε κἄν τὸ λένε.
Μοῦ λένε, ἔτσι, τὰ ἄλλα τὰ καθημερινὰ ὅπως σᾶς εἶπα, καὶ ἄν τοὺς πῶ μήπως ἔχεις τίποτα, ξέρω γὼ, ἔχεις κάνει τίποτα τέτοιο, «ἄ, βέβαια πάτερ, βέβαια, βέβαια, ἔχω κοπέλα, βέβαια». Ἔ, εἶναι φυσιολογικὸ πρᾶγμα, ἔτσι δὲν εἶναι; Καταλάβατε ποῦ ἔχουμε φτάσει;
Αὐτὴ εἶναι ἡ βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Οὔτε κἄν διανοεῖται νὰ τὸ ἐξομολογηθεῖ! Ἔ, ἀφοῦ δὲν διανοεῖσαι νὰ τὸ ἐξομολογηθεῖς, συγχωρεῖται; Δὲν συγχωρεῖται!
Γι’ αὐτὸ εἶπε ὁ Κύριος αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη ἁμαρτία ποὺ δὲν συγχωρεῖται· αὐτὴ ποὺ δὲν ἐξομολογεῖσαι.
Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης