Αποκαλυπτικός ο λόγος του Χριστού, ξεκάθαρος και απλός. Προϋπόθεση σωτηρίας του ανθρώπου είναι η ομολογία πίστεως σ’ Αυτόν. Όταν, όμως, λέει «μπροστά στους ανθρώπους» τι εννοεί; Να βγούμε στους δρόμους και να φωνάζουμε ότι είμαστε Χριστιανοί; Όχι, βέβαια.
Οι άγιοι, οι μάρτυρες και οι ομολογητές ομολόγησαν Χριστό όταν κλήθηκαν, έκαστος εξ αυτών, είτε με την ζωή τους είτε με το αίμα τους και αξιώθηκαν της σωτηρίας. Δεν φοβήθηκαν ούτε τον δήμιο, ούτε τον όχλο, ούτε τον κριτή.
Σήμερα καλεί ο Χριστός πάλι τον άνθρωπο, προσωπικά, να Τον ομολογήσει, να Τον πιστέψει πραγματικά. Η ομολογία αυτή, όμως, θα πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από τον εαυτό του. Αν δεν πείσει ο άνθρωπος τον εαυτό του να πιστέψει στον Χριστό, καμιά άλλη ομολογία δεν μπορεί να σταθεί. Τότε ο άνθρωπος θα καταρρεύσει, θα δειλιάσει αμέσως.
Η πίστη στον Χριστό είναι τρόπος ζωής. Μεταμορφώνει τον άνθρωπο, τον δυναμώνει, τον ηρεμεί, γιατί αντλεί απ’ Αυτόν βεβαιότητα και ασφάλεια, τον βγάζει από τα αδιέξοδα, τα οποία έχει δημιουργήσει ο ίδιος.
Ας σκεφθούμε λοιπόν, μήπως έχουμε ήδη κληθεί να ομολογήσουμε Χριστό κι εμείς Τον αρνηθήκαμε με τον τρόπο, που ζούμε και σκεπτόμαστε; Περιμένουμε, μήπως, κάποιον δήμιο να απειλήσει την ζωή μας, ώστε να μην αρνηθούμε τον Χριστό, ενώ εμείς Τον έχουμε ήδη αρνηθεί και αδιαφορούμε γι’ Αυτόν; Νομίζουμε ότι ομολογία πίστεως είναι να κατεβαίνουμε σε διαδηλώσεις κρατώντας Σταυρό στο χέρι, εκπληρώνοντας κάποιο «ιερό καθήκον», δήθεν, και μετά να πνίγουμε, να αδικούμε, να συκοφαντούμε, να μισούμε τον αδελφό μας;
Ομολογία πίστεως είναι τρόπος ζωής, είναι η εν Χριστώ ζωή. Ομολογείς Χριστό μπροστά στους ανθρώπους, γιατί ζεις με τον Χριστό στην ζωή σου. Έτσι δεν χρειάζεται ούτε διαδήλωση, ούτε φωνές, ούτε κραυγές και λόγια, διότι επικρατεί η σιωπή. Αυτή η σιωπή, που πηγάζει από την ασφάλεια και την σιγουριά, που κυριεύει τον άνθρωπο μέσω της αδιάλειπτης επικοινωνίας με τον Χριστό. Αυτήν την επικοινωνία, ας την βάλουμε ως αγώνα ζωής. Έτσι είναι μονόδρομος η σωτηρία.
+Αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου