Ονόματα και κατορθώματα
Στους καιρούς που καλλιεργούν, ευνοούν ή και διδάσκουν την παραίτηση, την προδοσία, την αποστροφή έρχεται η Εκκλησία και μας συστήνει εκείνους τους συν-ανθρώπους μας που είχαν ένα χάρισμα ξεχωριστό από τα όποια δικά μας: την αγιότητα βίου. Δεν το κατέκτησαν κληρονομικά, ετσιθελικά και αυθαίρετα. Το έδειξαν με τον βίο τους, το αναγνώρισε η Εκκλησία, τους τιμούν τα παιδιά Της.
Αυτό θα συμβεί και αύριο. Τόσο η αποστολική περικοπή, όσο και η όλη Κυριακή είναι αφιερωμένη στους Αγίους Πάντες. Προ του Ευαγγελίου θ’ ακούσουμε από τον Απόστολο Παύλο να καταγράφει ανείπωτα μαρτύρια, αληθινά για να ακούμε, φοβερά για να θαυμάζουμε, προσκλητικά για να ακολουθήσουμε.
Η σωστή τιμή μάρτυρα συνοδεύεται από την μίμησή του. Μπορεί να μη χρειαστεί άμεσα να τους μιμηθούμε, ας μάθουμε πάντως να τους τιμάμε λογικά. Επιτυγχάνεται η τιμή αυτή με το να γνωρίζουμε τα πεπραγμένα τους, την βιωτή τους, τα προτερήματα τους. Να το κάνουμε πρώτα για τον Άγιο που φέρουμε τ’ όνομά τους. Δεν πρέπει να μένουμε μόνο στην ανταλλαγή δώρων και ευχών στις γιορτές μας, που μάλιστα τις μεταθέτουμε στο πλησιέστερο Σάββατο. Έγιναν ευκαιρία για δείπνα, όχι στην ουσία εόρτια.
Ύστερα οφείλουμε να τιμάμε όλους τους Αγίους το ίδιο ανεξαίρετα. Δεν είναι σωστό να υπερτονίζουμε μερικούς, ιδίως τους νεοφανείς και να λησμονούμε ή και αγνοούμε άλλους. Υπάρχουν Άγιοι άγνωστοι αν και υπέφεραν τα πάνδεινα για την πίστη μας. Η συμπεριφορά μας αγγίζει σε ορισμένες περιπτώσεις την υπέρμετρη αγιολατρεία. Κάκιστη είναι η τακτική αυτή, απέχει πολύ από την υγιή πνευματικότητα. Την καλλιέργησαν ορισμένοι για το συμφέρον τους. Η μητέρα δεν ξεχωρίζει τα παιδιά της, το ίδιο και η Εκκλησία, κλήρος και λαός.
Είμαστε υπόλογοι ενώπιον των βασάνων τους, των πόνων τους, των αγώνων τους. Τα περιγράφει άριστα και κατατοπιστικά το αυριανό αποστολικό ανάγνωσμα και θα έρθει ελεγκτικά το αίμα τους, το δάκρυ τους, η θυσία τους στην κατάλληλη ώρα.
Γνωστοί και άγνωστοι, παλιοί και νέοι στο αγιολόγιο όλοι είναι πλούσια συνεισφορά σ΄αυτό. Τους ενδιέφερε το μετά, παρά το τώρα. Άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας ακολούθησαν με τον τρόπο τους το τρίπτυχο ομολογία, μαρτύριο, δικαίωση. Διώκτες του χριστιανισμού υπήρξαν αμέτρητοι, αδίστακτοι, αιμοχαρείς και αιμοβόροι. Πρώτος και κύριος ο διάβολος, που πάντα θα βρίσκει τα όργανά του και θα ενοχλεί όσους πιστεύουν καρδιακά τον Κύριο ως σωτήρα και λυτρωτή ψυχών και σωμάτων. Τα δεύτερα μπορεί να λαβωνόντουσαν, οι πρώτες έμεναν ανυπότακτες στις αντίθεες προτάσεις και απαιτήσεις.
Πέρασαν οι Άγιοι Πάντες από φρικτά βασανιστήρια, αγωνίσθηκαν πνευματικά σκληρά, πάλεψαν δυναμικά με τον ποικιλόμορφο πειρασμό . Η πίστη ήταν ισχυρή, η προσδοκία ακλόνητη, η επιμονή ακαταμάχητη γι’ αυτό και κέρδισαν. Ας το τολμήσουμε, αν τα καταφέρουμε, θα νικήσουμε. Όταν τους τιμάμε ορθά τότε θα μας τιμούν και εκείνοι. Θα μας ευλογούν, θα μας θεραπεύουν, θα μας παρακολουθούν. Ας έχουμε τα ονόματά τους στην ταυτότητά μας, αλλά και τα κατορθώματά τους ως γνώση και παράδειγμα.
του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου για το dogma.gr
