Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος: «Έξω από την πόρτα του Παραδείσου…»
Όπως προκειμένου για την μακαριότητα των δικαίων ο απόστολος Παύλος είπε ότι είναι ετοιμασμένα αγαθά πού οφθαλμός δεν είδε ποτέ, αυτί δεν άκουσε, και καρδιά δεν επιθύμησε, έτσι δεν γνωρίζουμε ακριβώς ποιες θα είναι οι συγκεκριμένες σωματικές και ψυχικές τιμωρίες πού περιμένουν τους αμαρτωλούς.
Έξω από την πόρτα του παραδείσου βρίσκεται ο Άδης. Και ο Άδης, όσο κι αν θελήση κανείς ν’ απαλύνει την έννοια της λέξεως, είναι τόπος βασάνου.
Βέβαια οι μωρές παρθένες έμειναν έξω από την πόρτα του νυμφώνος και εξωτερικά δεν φάνηκε να δοκίμασαν καμιά τιμωρία. Όμως δεν πρέπει να κρίνουμε εξωτερικά, αλλά να συλλογισθούμε πόσο πόνεσαν και πικράθηκαν, όταν άκουσαν την φωνή του νυμφίου να τις διώχνη. Ασφαλώς θα υπάρχουν διαβαθμίσεις στην τιμωρία, όπως θα υπάρχουν
διαβαθμίσεις στην μακαριότητα.
Στον Άδη οι αμαρτωλοί θα υπομένουν τα βάσανα μέχρι το τελευταίο σημείο της αντοχής τους, πέρα από το όποιο θα διαλυόταν ή υπαρξίς τους.
Όμως δεν θα διαλυθή, αλλά θα βασανίζεται χωρίς τέλος. Οι εκφράσεις «σκώληξ ακοίμητος», «πυρ άσβεστον», «σκότος το εξώτερον» φανερώνουν το έσχατο όριο των τιμωριών.
Όπως προκειμένου για την μακαριότητα των δικαίων ο απόστολος Παύλος είπε ότι είναι ετοιμασμένα αγαθά πού οφθαλμός δεν είδε ποτέ, αυτί δεν άκουσε, και καρδιά δεν επιθύμησε, έτσι δεν γνωρίζουμε ακριβώς ποιες θα είναι οι συγκεκριμένες σωματικές και ψυχικές τιμωρίες πού περιμένουν τους αμαρτωλούς.
Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, «Η Αιωνιότης της Κολάσεως»
