Όταν ο άνθρωπος ταπεινώνεται

Χρειάζεται μερικές φορές να θολώσει, να αναταραχθεί και να εξαγριωθεί η θάλασσα (της ψυχής), για να εκβρασθούν πάλι στην ξηρά ο βούρκος, οι ακαθαρσίες και τα χορτάρια, που οι ποταμοί των παθών κατέβασαν μέσα της.

Τότε, ο άνθρωπος έχρεται αντιμέτωπος με τη γύμνια της ψυχής του, βλέπει και γεύεται την παχυλότητα και αδυναμία του, βιώνει τη μηδαμινότητά του. Τότε ο άνθρωπος, χωρίς πολύ κόπο, ταπεινώνεται.