Του π. Χρυσοστόμου Χρυσοπούλου, Θεολόγου, Διδάσκοντος Παν/μιου Πειραιώς για το dogma.gr
Το τέλος της αυριανής αποστολικής περικοπής απαντά σε πηγαίο ερώτημα: ποιο είναι το κέρδος μας αν είμαστε χριστιανοί και μάλιστα καλοί και συνειδητοί. Συνδυάζει άριστα την καρδιακή πίστη με τη δικαίωση και την έμπρακτη ομολογία με τη σωτηρία.
Χρειάζονται οι χριστιανοί των παραπάνω συμβουλών γιατί αρέσκονται κάτι να ξεχωρίζουν, άλλα να ξεχνούν, κάποια να υπερτιμούν. Στα λόγια πολλά λένε, στις πράξεις είναι φειδωλοί. Ενδιαφέρονται για τη χριστιανική ορθόδοξη ταυτότητά τους. Την ομολογία την έχουν ταυτίσει μόνο με τους Αγίους και λησμονούν ότι και εκείνοι μπορεί να χρειαστούν να την δείξουν. Οι διωγμοί κατά του Χριστού δεν είναι μόνο στις σελίδες της ιστορίας των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Υπήρξαν διαχρονικά πολλοί και διάφοροι, εξίσου φρικτοί. Έμμεσοι και ύπουλοι μπορεί να υπάρξουν και στις ημέρες μας. Όταν κρύβουμε τον Χριστό από την οικογένεια, το σχολείο, τη ζωή μας∙ δεν είναι μια μορφή διωγμού; μάλιστα εκ των έσω.
Η επαπειλούμενη καθήλωση των ιερών συμβόλων από τους δημόσιους χώρους και η επιχειρούμενη αλλοίωση της σκηνοθεσίας των μαθημάτων των θρησκευτικών είναι πόλεμος κατά του Ιησού και της διδαχής Του, αφού αυτή αλλοιώνεται επιζήμια για την παιδαγώγηση των παιδιών Του και ιδίως των νεώτερων. Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής είναι άλλη μία μορφή αντίδρασης στης Εκκλησίας τον λόγο, αφού αυτός αγνοείται, παρερμηνεύεται ή χλευάζεται.
Η χειραγώγηση των χριστιανών εκτός των αυλών της Εκκλησίας με ποικίλες μεθοδεύσεις, δεν πρέπει να καταφέρει το σκοπό της. Δεν κινδυνολογούμε, ούτε όμως πρέπει και να ανεχόμαστε. Η ομολογία απαιτεί ζέση καρδίας με ποικίλους τρόπους. Μόνο έτσι θα δικαιωθούμε ενώπιον των Αγίων, εμπρός στη Υπεραγία Θεοτόκο, και στην Εκκλησία Του. Τη λύτρωση τη χαρίζει -ας το καταλάβουμε- . Μόνο Εκείνος, με δικαιοσύνη θα τιμήσει τον αγώνα του καθενός, θα ανταμείψει τον κόπο μας. Ας Τον πιστεύουμε θερμά, ας Τον ομολογούμε ζωηρά, ας Τον αποδεχόμαστε καρδιακά.