Πλατιά χαμόγελα – Πλαστά κηρύγματα
Κυριακή μεταξύ δύο μεγάλων εορτών η αυριανή. Ενώνει την Ανάληψη του Κυρίου με την Πεντηκοστή. Έφυγε και δεν μας άφησε ορφανούς, μόνους και απέλπιδες. Έστειλε το Άγιο Πνεύμα. Στη Θεία Λειτουργία θα θυμηθούμε τους Θεοφόρους Πατέρες που συγκρότησαν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο. Είναι τα άγια πρόσωπα που υπερασπίστηκαν το πρόσωπο του Χριστού, αφού είχαν αρχίσει να φαίνονται ήδη εκείνοι που θα το παραποιούσαν θελημένα και βάναυσα.
Τον Κύριο προσπάθησαν ποικιλότροπα και ποικιλόμορφα να υποβιβάσουν, να αμφισβητήσουν και να αμαυρώσουν αρκετοί. Είναι οι κάθε λογής, χρόνου και τόπου αιρετικοί, παλαιότεροι και νεώτεροι. Γνήσιοι οι περισσότεροι απόγονοι και αδιόρθωτοι οπαδοί του Αρείου που καταδίκασαν όσοι συγκρότησαν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο. Είναι οι Πατέρες που θα τιμήσει το αυριανό συναξάρι.
Στην αποστολική περικοπή αύριο θα ακούσουμε τον Παύλο να συμβουλεύει τους Πρεσβυτέρους της Εφέσου και όλους τους μετέπειτα χριστιανούς. Μας λέει (μεταξύ άλλων) πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους αιρετικούς. Σίγουρα θα έρθουν, το είχε πει και ο Κύριος, δεν είναι έκπληξη.
Τους περιγράφει ως «λύκους άγριους», χωρίς λύπηση για τους χριστιανούς-θύματά τους. Έρχονται με ένδυμα προβάτου, ενώ μέσα τους κρύβουν αιμοβόρα διάθεση και σαρκοβόρα θέληση. Θέλουν και προσπαθούν με κάθε μέσο και τρόπο να εισβάλουν στο ποίμνιο της Εκκλησίας για να το αποδεκατίσουν, να το διαβρώσουν, να το διαλύσουν.
Δεν θα γίνει όμως τίποτα από τα παραπάνω αν αγρυπνούν και θυμούνται πρώτα οι πρεσβύτεροι, ως καλοί ποιμένες και ύστερα οι χριστιανοί ως υπεύθυνα πρόσωπα. Πρέπει πάντες να ξέρουν ότι ο σκοπός των αιρέσεων είναι να ξαφνιάσουν και να πείσουν περί της δήθεν ορθότητας των απόψεων τους. Θα το καταφέρουν αυτό αν δεν ξέρουμε ή δεν ενδιαφερόμαστε για τα της πίστεώς μας. Αν και όταν είμαστε χλιαροί και ανίδεοι εύκολα θα πέσουμε στην παγίδα τους και θα υποκύψουμε στα σχέδιά τους. Μέσα από πλατιά χαμόγελα κρύβονται πλαστά κηρύγματα, μέσα από γλυκόλογα εξωτερικά υπάρχουν σχέδια υποχθόνια εσωτερικά.
Για τον λόγο αυτό πρέπει να δείχνουμε μεν αγάπη στους αιρετικούς, όχι όμως στις διδασκαλίες τους που είναι γεμάτες ψεύδη, παραποιήσεις και ανακρίβειες. Να διακρίνουμε το φάρμακο από το φαρμάκι, το καθάριο από το βρώμικο, τη Ζωή από τον θάνατο. Αν είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτό που πιστεύουμε είναι το μοναδικό και σωτήριο, τότε δεν θα τους δώσουμε το δικαίωμα να ενοχλήσουν, να θαρρέψουν, να πετύχουν. Όσο είμαστε αδαείς και επιπόλαιοι τόσο θα φερόμαστε και θα φαινόμαστε ως ευάλωτοι να πλανηθούμε και να χαθούμε.
Ο Απόστολος εμπιστεύτηκε όλους μας στον Θεό (θα τ’ ακούσουμε αύριο) το βλέπουμε στη ζωή μας. Έδωσε το παράδειγμα πως θα ζούμε, χαρίζοντας και μη ζητώντας. Μένουμε στο πατρικό μας σπίτι, την Εκκλησία που βαπτισθήκαμε, ενδιαφερόμαστε για τη διδασκαλία Της, αποκτούμε νόημα ζωής εδώ και ύστερα. Εκείνη ακατάπαυστα, αδιάψευστα και δυναμικά κηρύττει, προειδοποιεί, και περιμένει.
του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου για το dogma.gr
