Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Ιωάννη τον προφήτη:
– Γιά όλους τούς λογισμούς, πού ξεφυτρώνουν στην καρδιά μου, πρέπει να ρωτάω τούς γέροντες;
– Δεν είναι ανάγκη, απάντησε ο γέροντας, να ρωτάει κανείς γιά όλους τούς λογισμούς πού περνούν από την καρδιά, γιατί φεύγουν καί χάνονται. Να ρωτάει μόνο γι’ αυτούς τούς λογισμούς πού επιμένουν καί πολεμούν. Συμβαίνει, θα λέγαμε, με τούς λογισμούς ο,τι καί με έναν άνθρωπο, πού βρίζεται από πολλούς, αλλ’ αγνοεί καί προσπερνάει τις ύβρεις. Τότε δεν κάνει καμιά ενέργεια. Αν όμως κάποιος από τούς υβριστές του στραφεί εναντίον του καί τον πολεμήσει, τότε τον καταγγέλλει στις αρχές. Έρχεται δηλαδή στον άρχοντα καί υποβάλλει μήνυση εναντίον εκείνου πού τον πολέμησε. Έτσι γίνεται καί με τούς λογισμούς: Πρέπει να κάνουμε στούς γέροντες εξαγόρευση εκείνων μονάχα πού μας πολεμούν ή μένουν μέσα μας πολύν καιρό.
Εκ του Γεροντικού