Γιατί Χριστούγεννα; Πως Χριστούγεννα μακράν του Χριστού, μακράν του ανθρώπου του πεινασμένου και φυλακισμένου, μακράν των ορφανών και αστέγων, μακράν των απελπισμένων και αμετανοούντων; Εάν εορτάζω τέτοια χριστούγεννα πρόδρομος τυγχάνω της γέννησης ουχί του Θεανθρώπου και Λυτρωτού Σωτήρος Χριστού, αλλά ενός ψεύτικου θεού, ανήμπορου, ανθρωποκεντρικού, αβάσταχτου, αδίσταχτου, κάλπικου, μιαρού, αναίσχυντου, αδιάντροπου! «Ιησούς Χριστός γεννάται» ουχί στα κοινωνικά δρώμενα και στις ξέφρενες διασκεδάσεις, ουχί στα ατέρμονα και αδηφάγα φαγοπότια των ημερών, ουχί στις μεγαλοστομίες και στα ευχολόγια από άμβωνος και μη! Θυμηθείτε τον Διογένη τον Κυνικό και το παράδειγμα του βίου του, που δεν έχανε στιγμή να εξωτερικεύει[πολλές φορές, αλήθεια είναι, με άκομψο τρόπο] την απέχθεια και την περιφρόνησή του προς τον πολιτισμό: «Κάποια μέρα και ενώ έτρωγε το μεσημεριανό του φαγητό στην αγορά, κάποιοι που τόν αντιλήφθηκαν, τόν πείραξαν ως συνήθιζαν: ¨Σκύλε!¨. Εκείνος δε, ατάραχος τούς απάντησε: ¨Σκυλιά είστε εσείς, που στέκεστε γύρω μου, ενώ εγώ τρώω¨» (.Πρβλ., Σκουτερόπουλου Μ., Οι Αρχαίοι Κυνικοί: Αποσπάσματα και Μαρτυρίες, εκδ. Γνώση, Αθήνα 2006)
Πώς Χριστούγεννα μακράν του Χριστού
