Διευκρινίζεται μάλιστα στο τέλος του αυριανού αποστολικού αναγνώσματος ότι ο Χριστός είναι εκείνος που θα μας κρίνει όλους ανεξαιρέτως με κριτήριο το Ευαγγέλιό Του. Τα έργα και οι ημέρες μας θα γίνουν οι συνήγοροι μας εκείνη την ώρα. Η φιλανθρωπία θα έρθει και αυτή ως μάρτυρας (θα λέγαμε) υπεράσπισης. Το θέμα είναι όχι μόνο πώς θα κάνει την κρίση, αλλά και το πότε. Επειδή είναι ο Χριστός ο δίκαιος κριτής, Εκείνος γνωρίζει και τούτο.
Οφείλουμε να το εμπεδώσουμε αυτό, γιατί στο πέρασμα του χρόνου βρέθηκαν αρκετοί πρόθυμοι να προφητεύσουν πότε θα γίνει η Δεύτερη του Κυρίου Παρουσία, άρα και η κρίση. Έχουν διαψευστεί πανηγυρικώς, είναι κυρίως οι χιλιαστές. Η μια ημερομηνία αναγγελίας περί του θέματος αυτού διαδέχεται την άλλη, όλο επιστρατεύουν επιχειρήματα, μένουν μόνο στα λόγια και στις προειδοποιήσεις, απόδειξη είναι ότι δεν έγινε. Και άλλες χριστιανικές ομάδες εντός και εκτός Ελλάδας διαχρονικά υπήρξαν με την αυτή διδασκαλία και το ίδιο αποτέλεσμα βέβαια.
Εμφανίσθηκαν πρόσφατα και στον Ορθόδοξο χώρο περί της κρίσεως (πότε θα γίνει) ψευδοδιδασκαλίες. Ερμηνεύοντας δε τις προφητείες σπέρνουν ανησυχία στον λαό και μόνο συζητούν χωρίς να αποδεικνύουν. Πάλι τέθηκε και φέτος το ζήτημα για την επόμενη χρονιά, επειδή συμπίπτουν οι «δύο Πασχαλιές», κατά το Παλαιό – Ιουλιανό εορτολόγιο∙ Άγιο Πάσχα και εορτή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου μαζί. Και πριν χρόνια υπήρξε το ίδιο ημερολογιακό θέμα, δεν συνέβη τίποτα, θα γίνει του χρόνου (2018); Δεν καταλαβαίνουν ορισμένοι ότι μπορεί να αυτοχαρακτηρίζονται ως «γνωστοί ορθόδοξοι χριστιανοί» δεν είναι όμως και οι αλάνθαστοι ερμηνευτές της Γραφής και της Θείας Βούλησης κυρίως. Δεν έχουν κάποιοι με τι να ασχοληθούν και για να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας επάνω τους, να πουλήσουν βιβλία και να διατηρήσουν συμπαγή την κάθε λογής ομάδα τους και ανακαλύπτουν θέματα ανύπαρκτα ή δυσερμήνευτα.
Λησμονούν ότι εμείς οι χριστιανοί είμαστε οι αθλητές στο στάδιο των αρετών, Άλλος είναι ο αθλοθέτης, ο κριτής και ο στεφανοθέτης. Δεν εκχώρησε πουθενά αλλού το δικαίωμα αυτό, ούτε και εκμυστηρεύτηκε σε κανέναν τον ακριβή χρόνο της νέας Παρουσίας Του. Πότε δηλαδή θα τελειώσουν οι πνευματικοί μας αγώνες. Ερμηνεύτηκε μεν η Γραφή από τους θεόπνευστους Πατέρες, αλλά το θέμα του χρόνου της κρίσεως είναι δύσκολο και επικίνδυνο. Δεν έγραψαν κάτι το συγκεκριμένο ως προς τον χρόνο της. Με πρόσχημα την ημερομηνία της, το να τρομοκρατούμε τους χριστιανούς φέρνει ολέθρια αποτελέσματα, πρώτα για τη ενότητα της Εκκλησίας και ύστερα για τη σωτηρία της ψυχής τους. Θα επιτύχουμε το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που θέλαμε, αν έχουμε βέβαια αγνούς σκοπούς και όχι αν αρεσκόμαστε σε τέτοιου τύπου ανακατέματα.
Το ότι έχουμε ευθύνη σαν χριστιανοί για τη ψυχή μας είναι δεδομένο. Για τη θεραπεία σωματικών ασθενειών δεν θα πηγαίναμε σε οποιονδήποτε αυτοσυστήνονταν ως γιατρός. Το ίδιο πρέπει και να πράξουμε σ΄ ότι αφορά την ψυχή μας. Καλό είναι να έχουμε σωστή πνευματική βιωτή (μελέτη της Γραφής μυστηριακή ζωή, ακρόαση θείου Λόγου), άριστο όμως είναι να γνωρίζουμε την πηγή∙ την καθαρότητά της και τη γνησιότητά της. Εγρήγορση χρειάζεται όχι κινδυνολογία.
Την αυθεντία επί πνευματικών θεμάτων τη διατηρεί μόνο η Εκκλησία και όσους Εκείνη έχει αναγνωρίσει ή εξουσιοδοτήσει. Όχι πάντως σε ομάδες και πρόσωπα ύποπτης προέλευσης, γνώσης και σκοπού. Πρέπει σίγουρα να είμαστε έτοιμοι για να δώσουμε λόγο ενώπιον Κυρίου για τα πεπραγμένα μας. Δεν ξέρουμε το πότε, γνωρίζουμε πάντως με σιγουριά ότι θα χρειασθεί. Με αυτή τη βεβαιότητα και με ορθή πληροφόρηση ας προχωράμε, ας ζούμε όπως ο Χριστός επιθυμεί και όπως η Εκκλησία διδάσκει. Κάθε άλλο κήρυγμα είναι επικίνδυνο, διχαστικό και ολέθριο.
Αρχιμ. Χρυσόστομος Χρυσόπουλος, Θεολόγος-Διδάσκων Παν/μιου Πειραιώς, για το dogma.gr.