Ποιανού το όνομα θα κράζαμε σε κάθε ανάγκη και ευτυχία;
Ποιό χέρι άγιο θα σκούπιζε τα δάκρυα του πόνου;
Ποιά απαντοχή θα βρίσκαμε στου βίου την παραζάλη;
Και στον αγώνα τον καλό ποιός θα μας γλύκαινε σαν πρόβαλε η πρώτη δυσκολία;
Κι αυτά τα βράδυα του Αυγούστου θα ´ταν άδεια χωρίς τροπάρια δικά Της.
Μα σίγουρα, αν Αυτή η πανάρετη και ταπεινόφρων Κόρη δεν ήταν στη ζωή μας, σίγουρα,θα ´ταν ζωή χωρίς Ζώη, χωρίς Χριστό, χωρίς τον ποθητό Υιό Της.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Μάνα μας, στην πιό τρανή γιορτή Της!
αρχιμ.Αρσένιος Χαλδαιόπουλος