Πόσο ταλαιπωρείται ο άνθρωπος μακριά από τον Θεό!
Ό Καλός Θεός σκανδαλωδώς τόν βοήθησε, επειδή άπό μικρός είχε άδικηθή.
«Επειδή πολλές φορές σας μίλησα γιά τον Παράδεισο, γιά τους Αγγέλους και γιά τούς Αγίους, γιά νά βοηθηθητε, τώρα θά σάς πώ και λίγα γιά τήν κόλαση και γιά τούς δαίμονες, ώστε νά γνωρίσετε μέ ποιους παλεύουμε, πάλι γιά νά βοηθηθητε.
Ήρθε στό Καλύβι ένας νεαρός μάγος άπό τό Θιβέτ και μοϋ διηγήθηκε πολλά άπό τήν ζωή του. Αυτό τό παιδί, μόλις άπογαλακτίστηκε, τό αφιέρωσε ό πατέρας του, σέ ηλικία τριών χρόνων, σέ μιά ομάδα τριάντα μάγων ανωτέρου βαθμού στό Θιβέτ, γιά νά τό μυήσουν στήν τέχνη τους. Έφθασε στον ενδέκατο βαθμό μαγείας- ό δωδέκατος είναι ό ανώτερος.
Δεκαέξι χρόνων έφυγε άπό τό Θιβέτ και πήγε στήν Σουηδία, γιά νά δη τον πατέρα του.
Εκεί συνάντησε τυχαίως έναν ορθόδοξο Ιερέα, πολύ πιστό, και του ζήτησε νά συζητήσουν. Ό νεαρός μάγος δέν ήξερε καθόλου τί θά πή Ιερεύς ορθόδοξος. Στήν αίθουσα λοιπόν πού κάθησαν νά συζητήσουν, άρχισε νά τού κάνη μερικές άπό τις μαγείες του, γιά νά δείξη τήν δύναμη του. Κάλεσε ένα άρχικό δαιμόνιο, τον Μήνα, και του είπε: ¨Θέλω νερό. Σηκώνεται ένα ποτήρι από τήν κουζίνα, πηγαίνει μόνο του στην βρύση, ανοίγει ή βρύση, γεμίζει, περνάει από τήν κλειστή τζαμαρία και έρχεται στήν αίθουσα. Τό πήρε εκείνος και ήπιε. Μετά παρουσίασε στον ίερέα, μέσα στήν αίθουσα, όλο τό σύμπαν, τόν ουρανό, τά αστέρια. Χρησιμοποίησε μαγείες τετάρτου βαθμού και θά προχωρούσε μέχρι τόν ενδέκατο βαθμό. Ρώτησε τότε τόν ίερέα πώς τά έβλεπε όλα αυτά.
’Ήμουν έτοιμος, μού είπε, νά τόν σκοτώσω, άν μού έβριζε τόν σατανά. Ό ιερεύς όμως δεν τού είπε τίποτε. Τότε τοϋ λέει ό νεαρός: ¨Γιατί δεν μού κάνεις κι εσύ σημεία; ¨Ό δικός μου Θεός είναι ταπεινός, απάντησε ό ιερεύς και έβγαλε έναν σταυρό και τού τόν έδωσε νά τόν κράτηση. ¨Κάνε πάλι σημεία³, τού λέει. Ό νεαρός κάλεσε τόν Μήνα, τό αρχικό δαιμόνιο, άλλα ό Μήνας έτρεμε, δεν τολμούσε νά πλησίαση.Καλεί τόν Σατάν και εκείνος τό ίδιο έβλεπε τόν σταυρό και δεν πλησίαζε. Τοϋ είπε μόνο νά σηκωθή νά φύγη γιά τό Θιβέτ. Ό νεαρός τότε έβρισε τόν Σατάν: ¨Τώρα κατάλαβα, του είπε, ότι η μεγάλη σου δύναμη είναι μιά μεγάλη αδυναμία. Στήν συνέχεια κατηχήθηκε κάπως άπό τόν καλό ίερέα, ό όποιος τοϋ μίλησε καί γιά τούς Αγίους Τόπους, γιά τό Άγιον Όρος κ.λπ. Έφυγε λοιπόν άπό τήν Σουηδία καί πήγε στά Ιεροσόλυμα, όπου είδε τό Άγιο Φώς. Άπό εκεί πήγε στήν Αμερική, γιά νά βρίση τούς σατανιστές πού γνώριζε, γιά νά αλλάξουν μυαλό – ό Θεός τόν έκανε τόν καλύτερο ιεροκήρυκα -, καί άπό ‘κει ήρθε στό Αγιον Όρος. Ό Καλός Θεός σκανδαλωδώς τόν βοήθησε, επειδή άπό μικρός είχε άδικηθή. Κάνετε όμως προσευχή, γιατί τόν πολεμούν οί μάγοι μέ όλους τούς δαίμονες. ‘Αφού εμενα πολεμούν, όταν έρχεται νά τόν βοηθήσω, πόσο μάλλον εκείνον. Τοϋ διαβάζουν οί ιερείς εξορκισμούς καί ανοίγουν τά χέρια του καί τρέχουν αίμα. Τό καημένο τό παιδί πολύ τό ταλαιπωρούν οί δαίμονες, ενώ πρώτα, πού είχε φιλία μαζί τους, δεν τό πείραζαν, αλλά τό βοηθούσαν και τό εξυπηρετούσαν. Εὐχεσθε.
Πρέπει όμως και τό ίδιο πολύ νά προσέξη, γιατί λέει τό Ευαγγέλιο ότι τό ακάθαρτο πνεύμα, όταν βγή από τόν άνθρωπο, πορεύεται και παραλαμβάνει μεθ’ εαυτού επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικεί εκεί, και γίνεται τά έσχατα τοΰ ανθρώπου εκείνου χείρονα των πρώτων».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
