Προσευχή – Αγρυπνία
Πάει η μισή μας ζωή σε ύπνο. Ζωή κοιμισμένη. Πρέπει να κλέπτουμε κάτι από τη νύκτα για ν’ αυξηθούν οι ώρες της ημέρας.
Γέροντα Παναή της Λύσης
Η νύκτα προσφέρεται για προσευχή και πνευματική ανάταση. Δίπλα στην κούνια του μωρού, μέσα σε ερημοκκλήσια, σε χώρους ήσυχους τη νύκτα, οι ησυχαστές, οι ήρωες, οι φιλόσοφοι, οι άγιοι, ψάχνουν να βρουν το γιατί και το πως. Όσοι αισθάνονται βαθειά την αποστολή τους αγρυπνούν, για το δικό τους καλό. Ίσως πιο πολύ για το καλό όλων μας. Ο Μ. Βασίλειος εργαζόταν εντατικά, όμως αγρυπνούσε και προσευχόταν. Ο απόστολος Παύλος έλεγε «εν αγρυπνίαις πολλάκις». Κατά τη διάρκεια της νύκτας η ψυχή κατανύσσεται και δημιουργεί…
Πολλές φορές στη σιγή της βραδιάς απολαμβάνει η καρδιά τους ψιθυρισμούς του Πνεύματος. Γίνεται ένας δέκτης η ψυχή που ελκύει το ανέσπερο φως. Σε ξάγρυπνους τσοπάνηδες αποκάλυψε ο Θεός το γεγονός της Γέννησης. Ήταν αγραυλούντες πάνω στο καθήκον τους, και πρώτοι αξιώθηκαν να μάθουν ότι γεννήθηκε ο Χριστός.
Η αγρυπνία και η ταπείνωση φανερώνουν τα ουράνια φώτα.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος
