Πρόσωπα – καθρέφτες της Μεγάλης Εβδομάδας
Η Μεγάλη Εβδομάδα λειτουργεί ως ένα πνευματικό καρδιογράφημα, ως ένας άλλος καθρέφτης του βαθύτερου εαυτού μας. Τα διάφορα πρόσωπα της ιστορίας του Πάθους του Κυρίου μας προκαλούν να δούμε τολμηρά και ταπεινά τη δική μας στάση και σχέση μαζί Του.
Κυριακή των Βαΐων. Νήπια: Οι αθώες ψυχές που δεν ντρέπονται να εκδηλώσουν την αγάπη τους προς τον Χριστό, αλλά αυθόρμητα χαίρονται και πανηγυρίζουν κάθε φορά που συναντούν τον Χριστό στη ζωή και καθημερινότητά τους.
Ιουδαίοι ζητοκραυγάζοντες: Τραγικοί άνθρωποι. Πόσο επικίνδυνος μπορεί να είναι ο ενθουσιασμός, αφού μπορεί στο τέλος να καταλήξει να σταυρώσει τον Θεό. Επιφανειακοί άνθρωποι, εύκολα παρασυρόμενοι. Σταυρωτές. Αλίμονο!
Μητέρα υιών Ζεβεδαίου: Ζητά από τον Χριστό κρυφά να δοξάσει μαζί Του τους υιούς της. Παρεξήγηση της σχέσης με τον Θεό. Δόξα χωρίς Σταυρό. Ανευθυνότητα, υποκρισία. Θεωρούν την σχέση με τον Θεό συμφεροντολογική και αποκλειστικά προσωπική υπόθεση. Ο Θεός απογοητεύεται.
Ιούδας: Προδοσία. Κάθε φορά που ο Θεός απογοητεύει, σπεύδουν να τον προδώσουν με άλλο τρόπο, εσωτερικά. Γιατί ο Θεός δεν τους χαρίζει ο,τι αυτοί θεωρούν σωστό, δίκαιο και αναγκαίο. Η διότι τους πήρε αυτό η αυτόν από κοντά τους, ως βάρβαρος και ανελέητος, γεγονός απαράδεκτο γι αυτούς. Βλασφημία.
Πέτρος: Οι πολλά υποσχόμενοι και απόλυτα σίγουροι με τον εαυτό τους. Δυναμικοί μεν αλλά καθόλου διατεθειμένοι να πεθάνουν για τον Χριστό. Μεγάλα λόγια, χωρίς αντίκρυσμα. Ψευδοηρωϊσμοί της δεκάρας. Ο Χριστός μάλλον θέλει εργάτες με διάθεση θυσίας. Ωστόσο, μετανοημένοι, μπορούν να γίνουν μεγάλοι αρχηγοί της πίστης.
Πόρνη: Η ελπίδα όλων. Αμαρτωλοί άνθρωποι, μίζεροι και ευτελείς μέσα στην κατάντια τους. Βρίσκουν, όμως, τελικά τον δρόμο για τον Χριστό. Ειλικρινής η μετάνοια. Πηγάζει από καρδιά που αγαπά πολύ τον Κύριο. Κι ο Χριστός αγαπά πολύ τέτοιους ανθρώπους. Έχουν αγία ταπείνωση, πολλή αγάπη και μεγάλη δύναμη αλλαγής.
Πιλάτος: Προτιμούν τα καλά τους έχοντα, τη βόλεψή τους, την θέση τους παρά να υπερασπιστούν την αλήθεια και να ομολογήσουν πίστη στον Χριστό. Αδιαφορούν και νίπτουν τας χείρας τους μπροστά στην πρόκληση της ζωής του Χριστού αλλά και κάθε αλήθειας για τη σωτηρία του άλλου. Φοβούνται να αντικρύσουν την αλήθεια. Ακούν περισσότερο τον όχλο παρά το κάλεσμα του Θεού στη ζωή τους. Με την ευθύνη και έγκρισή τους μπορούν να γίνουν τεράστια εγκλήματα.
Σίμων ο Κυρηναίος: Σηκώνει τον Σταυρό μαζί με τον Χριστό. Όποιος ακολουθεί τα χνάρια του Χριστού, σηκώνει και λίγο από το βάρος του Γολγοθά. Χαρά σε όσους απρόσμενα η πρόνοια τους έφερε σε αυτό τον ρόλο. Θα μνημονεύονται για πάντα.
Εκ δεξιών ληστής: Οι αληθινά έξυπνοι άνθρωποι. Προλαβαίνουν την τελευταία στιγμή να περάσουν μέσα από την χαραμάδα της Βασιλείας του Θεού. Καθόλα έντιμοι με την παραδοχή της αμαρτωλότητάς τους, Δεν επηρεάζονται από τον φαινομενικά αδύνατο Θεό, ομολογούν τον Χριστό ως τον αληθινό Θεό τους και θέλουν πολύ να σωθούν.
Ιωάννης: Ο ταπεινός άνθρωπος της καρδίας. Πιστός πάντα στον Χριστό, αθόρυβος και σταθερός. Γίνεται δεύτερος υιός της Παναγίας. Ο Χριστός χαρίζει σε αυτόν βάθος θεολογίας και όρασης των μελλόντων.
Μυροφόρες: Ακόλουθοι του Χριστού. Τολμούν να είναι με τον Χριστό ακόμα και όταν όλα και όλοι τους απειλούν. Αψηφούν κάθε κίνδυνο κι ας φαίνονται στα μάτια των υπολοίπων ανόητοι και αδύνατοι. Ανταμείβονται με τη θέα της Ανάστασης.
Θωμάς: Ο καλός άπιστος. Δεν πιστεύει επειδή δεν θέλει, αλλά επειδή ποθεί πολύ τον Θεό. Δεν είναι όλοι οι άπιστοι το ίδιο. Άπιστοι Θωμάδες όσοι είναι έτοιμοι να ομολογήσουν, «Ο Κύριός Μου Και Ο Θεός Μου». Γενικά άπιστοι όσοι αρνούνται πεισμωδώς χάριν αντίδρασης και λογικοκρατίας η για να δικαιολογήσουν την ηθικά αχαλίνωτη ζωή τους.
Γενικά κάθε βήμα και στάδιο του Πάθους μας βρίσκει αντιμέτωπους με πολλές προκλήσεις αυτοκριτικής. Πέρα όμως από τα επιμέρους, αυτό το ίδιο το Πάθος του Κυρίου είναι η απόλυτη πρόκληση αυτοκριτικής. Πόσο αληθινά αγαπώ τον Θεό, πόσο πραγματικά αξίζω της θυσίας και αγάπης Του;
