Δεν είναι πως θέλουν και πολύ οι κατήγοροι της Εκκλησίας! Από κάθε πολιτική σκοπιά – βέβαια, η αριστερά πάντα, νομίζω, είχε το προβάδισμα των βαρύθυμων κατηγόρων του ιερού ράσου και του θεσμού της Εκκλησίας – και κάθε κοινωνική και επαγγελματική ιδιότητα, άρχισαν και πάλι, με αφορμή την υπόθεση του π. Λουπασάκη στον Λυκαβηττό, να υβρίζουν την Εκκλησία, να σταυρώνουν ιερείς και αρχιερείς ως «εμπόρους» και διαχειριστές εργαλειοποίησης ψυχών. Όχι, κύριοι! Ο π. Λουπασάκης και ο κάθε Λουπασάκης που ενεφανίσθη και κάθε άλλος που πρόκειται να εμφανισθεί στο εγγύς μέλον, ούτε λίγο ούτε πολύ, εκπροσωπεί τον εαυτό του και ουδέν έτερον αυτού. Επομένως, μην πετροβολείτε την Εκκλησία του Χριστού, μην πετροβολείτε την ίδια την κοινωνία μας, τους ίδιους τους εαυτούς μας!
Είναι δε, αλήθεια – όχι ότι έλειψαν στο παρελθόν παρόμοιες και, ακόμη χειρότερες, περιπτώσεις – η Ορθόδοξη Εκκλησία, το τονίζω, ως θεσμός, ως θεσμοθετημένος θεανθρώπινος οργανισμός, ουδεπόποτε ενστερνίστηκε τέτοιου είδους περιπτώσεις ωσάν του Λυκαβηττού, όσο υψηλά και αν βρισκόταν ο εκάστοτε στο χωροχρόνο… «Λυκαβηττός».
Στο παρελθόν, στην μεν πρώτη περίπτωση, αυτή της πιθανής αγυρτίας, η Εκκλησία αποστασιοποιήθηκε και επέβαλε αυστηρά παιδαγωγικά επιτίμια προς συμμόρφωση πάντων! Ως προς τη δεύτερη εκδοχή, όπου ο «ντόρος» και η «λαοσύναξη» έκρυβε διωκόμενο κληρικό, αμέμπτου ηθικής και εγνωσμένης πνευματικής ακτινοβολίας, η ίδια η Εκκλησία, με φρόνηση και σύνεση, επέλεξε και προτίμησε να διατηρήσει χαμηλούς τόνους, χωρίς να διαφημίζει ούτε την αρετή και αγιότητα, αλλά ούτε και ανεχόμενη να διαιωνίζει την ψυχοπαθολογία και πλάνη ορισμένων.
Στην περίπτωση του Λυκαβηττού, έχουμε γράψει και πάλι: άργησε και συνεχίζει να αργεί η Εκκλησία, ώστε να δώσει λύση στο ζήτημα και να επιφέρει τη «λύτρωση» σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, ιερές και αμαρτωλές!
Η ουσία, όμως, είναι πως, όσο και αν διαφωνούμε με την Εκκλησία και τους χειρισμούς της σε κάποια ζητήματα, επ᾿ ουδενί πετροβολούμε την Εκκλησία, επ᾿ ουδενί πετροβολούμε τους ίδιους μας τους εαυτούς. Διαφωνούμε, ναι, κάποιες φορές! Πλην, όμως, κοσμίως, εναρέτως και ευγενικώς και, πάντα μα πάντα εντός της Εκκλησίας, χωρίς να δημιουργούμε περισσότερα προβλήματα απ᾿ όσα καλούμαστε να λύσουμε ή να διορθώσουμε!
Εντός της Εκκλησίας και της ποίμνης του Χριστού, λοιπόν, ας διαφωνούμε. Μην πετροβολούμε όμως, την Εκκλησία. Μην πετροβολούμε εμάς τους ιδίους και την κοινωνία μας!
Με εκτίμηση,
Ο ΠΥΛΩΡΟΣ
Διαβάστε επίσης: