H γονεϊκή σχέση που αναπτύσσετε πλέον μας παρέχει τις εξής δυνατότητες: ως παιδιά του Θεού μπορούμε να μιλάμε μαζί Του άνετα και προσευχητικά. Θα μας αναζητήσει ως ένα από τα εκατό χαμένα και θα μας συγχωρέσει ως άσωτα παιδιά Του που είμαστε εκτιμώντας την ειλικρινή μεταμέλειά μας. Επιπλέον θα έχουμε και το δικαίωμα (όπως όλα τα παιδιά) της κληρονομιάς της αιώνιας ζωής, αν όντως είμαστε έμπρακτα άξιοι να την λάβουμε.
Ταυτόχρονα η σχέση που εξαγγέλλει ο Κύριος μας δημιουργεί υποχρεώσεις απέναντι Του, όπως συμβαίνει και με τους βιολογικούς μας γονείς. Πρέπει να Του αποδίδουμε τον σεβασμό και αυτός να μεταβάλλεται σε υπακοή στο θέλημά Του και αγόγγυστη εφαρμογή των εντολών Του. Τότε και μόνο θα επισφραγίζεται η σχέση Πατέρα-παιδιών, Θεού-χριστιανών. Η αποδοχή των επιθυμιών Του δε θα ωφελήσει Εκείνον, εμείς την έχουμε ανάγκη ,για την αγαθή σχέση μαζί Του και την αγαστή συμβίωση με τ΄ άλλα αδέλφια μας.
Τα πάντα λαμβάνουν σάρκα και οστά μέσα την Μάνα Εκκλησία. Εκείνη που πονά για τα προβλήματα κάθε παιδιού Της και χαίρεται για κάθε επιτυχία στη ζωή του. Σκεπάζει το παραστρατημένο παιδί Της και ευλογεί τον καθένα ξεχωριστά στην πνευματικό αγώνα του και στη βιοπάλη του. Αυτή είναι η οικογένεια που μας προτείνει ο Θεός, που οφείλουμε να υπάρχουμε συνειδητά και να προοδεύουμε πνευματικά.
Στο αυριανό αποστολικό ανάγνωσμα ο Θείος Παύλος προκειμένου να κατοχυρώσει τον λόγο του επιστρατεύει την του Θεού βουλή και πόθο∙ να μας κάνει οικογένειά Του. Μεγάλη η ευθύνη και σημαντικό το βάρος.Δεν μπορεί να ήταν αλλιώς αφού καταλήγουν όλα σ΄ ένα και σημαντικό στόχο: την λύτρωσή μας. Ας το αντιληφθούμε έγκαιρα και εμείς θα είμαστε οι κερδισμένοι.
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Χρυσόπουλος για το dogma.gr