Σε στάση αναμονής Αθήνα και Φανάρι για την απόφαση του Πατριαρχείου Μόσχας
Στάση αναμονής τηρεί το Φανάρι στην απόφαση της ρωσικής Εκκλησίας να δημιουργήσει εξαρχία στην Αφρική. Η απόφαση προκάλεσε, ωστόσο, την έντονη αντίδραση μεμονωμένων , προς το παρόν, περιπτώσεων, οι οποίες όμως είναι χαρακτηριστικές το τι θα ακολουθήσει.
Σε στάση αναμονής τηρεί και η Ελλαδική Εκκλησία η οποία θα αξιολογήσει την όλη κατάσταση σε συνεργασία και με το Φανάρι.
Η ενέργεια αυτή της Μόσχας μοιραία εστιάζει στην ιεραποστολή, την οποία μπορεί να υποστηρίξει, καθώς έχει την αμέριστη οικονομική στήριξη του Κρεμλίνου. Η οικονομική ισχύς ήταν αυτή που «επέτρεψε» παρεμβάσεις στη Συρία με αναστηλώσεις ναών κλπ. αλλά και στα Ιεροσόλυμα, όπου επιθυμεί να αποκτήσει προσβάσεις.
Μέρα με τη μέρα δε, έρχονται στην επιφάνεια άγνωστοι παράμετροι της εκτός κάθε λογικής εισπήδησης στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Ο μητροπολίτης Καμερούν Γρηγόριος σε κείμενό του αναφέρει ότι η απόφαση της Μόσχας στηρίχτηκε στο γεγονός ότι «κάποιες παρατάξεις του Παλαιού Ημερολογίου που έχουν κατέβει στην Αφρική εδώ και χρόνια, έστησαν Εκκλησιαστικές κοινότητες και “Μοναστήρια” με όσους είχε αποβάλει για διάφορους λόγους η Ορθόδοξη Ιεραποστολή των κατά τόπους Μητροπόλεων, επομένως φυσικό ήταν αυτές οι δομές να τεμαχιστούν Προτεσταντικώ τω τρόπω σε απειράριθμες αυτοονομαζόμενες Ορθόδοξες’.
Όπως επισημαίνει «αυτές λοιπόν οι κατακερματισμένες δομές βρίσκουν αφορμή τώρα να βρεθούν σε Κανονικό Εκκλησιαστικό κλίμα του Πατριαρχείου της Ρωσίας. Βέβαια, με ποια κριτήρια αυτοί έγιναν δεκτοί και υπό ποιες προϋποθέσεις είναι άγνωστο ακόμα. Θα αναχειροτονηθούν; Θα γίνουν δεκτοί έτσι; Με ποια κανονική γνωμοδότηση;
Αν κρίνουμε από παρόμοιες κινήσεις του Πατριαρχείου της Μόσχας στο παρελθόν θα χρησιμοποιηθεί άπλετος οικονομία ενισχυμένη εις την νιοστή για δικούς της εσωτερικούς λόγους, ουσιαστικά ανεξήγητους, όπως πάντα».
Στο μεταξύ έντονη ήταν η αντίδραση του ηγούμενου της «κανονικής» μονής Εσφιγμένου κ.Βαρθολομαίου.
Ο κ. Βαρθολομαίος σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάνει λόγο για “εκκλησιαστικό πραξικόπημα” και μια μελετημένη κίνηση από την πλευρά της Ρωσικής Εκκλησίας.
Διερωτάται μάλιστα ποια θα (πρέπει να) είναι η αντίδραση στην απόφαση αυτή της Μόσχας, αν θα πρέπει να συμπαρασταθεί η Εκκλησία στο παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ή να το “γειώσουμε σαν να μην τρέχει τίποτα”.
Στην Ουκρανία τώρα, χαρακτηρίζουν την απόφαση ως πράξη εκδίκησης προς τον Αλεξανδρείας η απόφαση της Μόσχας .
Στις 29 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, κατά την οποία ελήφθη η σκανδαλώδης απόφαση για την ίδρυση εξαρχίας στο έδαφος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας (τόμος πρακτικών №100). Όπως είχε προβλεφθεί, επικεφαλής αυτής της δομής, διορίστηκε ο αναπληρωτής προϊστάμενος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Ρωσικής Εκκλησίας, Αρχιεπίσκοπος Γιερεβάν Λεονίντ (Γκορμπατσόφ), ο οποίος θα είναι εφεξής Μητροπολίτης Κλίνσκι, Πατριαρχικός έξαρχος Αφρικής και θα διοικεί ταυτόχρονα δύο επισκοπές στην Αφρικανική ήπειρο (Βόρειας Αφρικής και Νότιας Αφρικής), που σύμφωνα με την ίδια Σύνοδο θα περιλαμβάνουν 102 κληρικούς.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στη σύνθεση της «εξαρχίας» δεν συμπεριελήφθη κανένας επίσκοπος της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας, αλλά αυτή αποτελείται από «εκατοντάδες» κληρικούς, για τους οποίους τίποτα δεν είναι γνωστό.
Φωτογραφία αρχείου: Χρήστος Μπόνης
