Ανάμνηση…. Σαν φίλμ πέρασε μπροστά μας αυτές τις μέρες Σεβασμιώτατε πατέρα μας η ζωή μας μαζί σου… Η ραδιοφωνική παρέα της Παρασκευής που έκλεινε την ραδιοφωνική εβδομάδα …η παρέα μας μια ομάδα από νέα παιδιά με την ευχή σου ανάλαβαμε την εκπομπή του γραφείου νεότητος… Λίγο δειλά στην αρχή… ξεθαρρέψαμε στην πορεία … σε μια εκπομπή που ο καθένας ήταν ευπρόσδεκτος να πάρει μέρος να παρέμβει τηλεφωνικά να εκφράσει την άποψη του. Συχνά ερχόταν στην παρέα μας ο π. Αχίλλιος ο οποίος μας βοηθούσε με τις γνώσεις και την πνευματική κατάρτιση του …μας διαβιβάζε τις ευχές σου. Τα όμορφα βραδιά της Παρασκευής κουρασμένος από τον κάματο της βδομάδας στο γραφείο σου άκουγες την εκπομπή μας. Πόσες φορές χτυπούσε το τηλέφωνο και από την άλλη γραμμή ήταν η ενθαρρυντική φωνή σου… Πόσες φορές μετά το τέλος κατεβηκες να μας δώσεις την ευχή σου…να μας συμβουλεύσεις να μας σταθείς… ακόμη και στο μακρινό σταυρικό σου ταξίδι στο Μαϊάμι ήσουν δίπλα μας, μας ακουγες από εκεί… Σεβασμιώτατε πατέρα μας αγαπημένε, τώρα που κινησες για την Βασιλεία του Θεού, θέλουμε να σε ευχαριστήσουμε για όλα όσα έκανες για εμάς και ξέρουμε ότι ήταν πολλά… Να σου ζητήσουμε συγγνώμη αν σε πικραναμε…. Να σου πούμε ότι σε αγαπούμε πολύ και μας λείπεις…. Στην σταυροαναστάσιμη πορεία σου μας δίδαξες την θυσία την φιλανθρωπία την υπομονή την αγάπη…. Δρυμυς της ζωή σου ο χειμών… Φτώχεια,πόνος, ασθένεια….γλυκύς της καρδιάς σου ο παράδεισος ανεξικακια συγχωρητικοτητα και αγάπη… Τώρα που ανεβαίνεις τις κλίμακες του ουρανού και θα μας ακούς από εκεί να μας θυμάσαι στις προσευχές σου… Αντίο Σεβασμιώτατε πατέρα μας και καλή αντάμωση την ανέσπερο ημέρα …. Η ραδιοφωνική παρέα της Παρασκευής.
«Σεβασμιώτατε, μας λείπεις…»
