Σκουπίδια στην αυλόπορτα…
Οι καιροί που ζούμε είναι προπολεμικοί – δηλαδή εποχές προ του – επερχόμενου – πολέμου ( που φαίνεται να ακολουθεί)…
Βασιλακόπουλος Γιάννης
Οι καιροί που ζούμε είναι προπολεμικοί – δηλαδή εποχές προ του – επερχόμενου – πολέμου ( που φαίνεται να ακολουθεί) …
Περισσεύουν όσα χαρακτηριστικά δεν χρειάζονται στις τοποθετήσεις των δημοσιολογούντων. Το ψέμα, η υποκρισία και ο στρουθοκαμηλισμός απαντώνται πια σαν τους κακούς μας γείτονες που ακουμπούν τις σακούλες των σκουπιδιών τους μπροστά στη δική μας αυλόπορτα.
Μας μιλούν τεχνοκρατικά για να περιγράψουν τον εφιάλτη – τον οποίον δεν τον περιγράφουν ( κι αυτόν) στην ολότητα του.
Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν εκκωφαντικά από τη μια άκρη του πλανήτη ως την άλλη. Σήμερα είναι η Κορεατική Χερσόνησος, όμηρος της παραφροσύνης, ενός ανεξέλεγκτου δικτάτορα, Αύριο, πολύ σύντομα θα είναι τα Βαλκάνια, με επίκεντρο το Κοσσυφοπέδιο, όμηρος του Δυτικοκίνητου Αλβανικού Εθνικισμού.
Το χτικιό του τρόμου και της φτώχειας απλώνεται παντού.
Κι όμως οι πρωταίτιοι της συμφοράς έχουν καταργήσει τους ανθρώπους και μιλούν πια μόνον με αριθμούς. Δεν ασχολήθηκε ποτέ κανείς σοβαρά μ’ όσα συμβαίνουν, σε αυτήν τη χώρα, στο περιθώριο μιας, συμπαθάτε με, στημένης, κρίσης.
Ήθελαν να δολοφονήσουν, με ολόκληρο σχέδιο καταστρωμένο, τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή επειδή πίστευε πως η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική- που εκφράστηκε με το άνοιγμα στη Μόσχα – συμφέρει περισσότερο την Ελλάδα από τις χειροπέδες της Ε. Ε. Κι οι περισσότεροι «αντικειμενικοί» δημοσιογράφοι κι αναλυτές, το σχολιάζουν, τώρα που το θέμα αποκαλύπτεται, ως ανυπόληπτο μονόστηλο.
Χορεύουν τα αχόρταγα κοράκια πάνω από το Ελληνικό ενεργειακό Ελ Ντοράντο , «Κοσοβοποιείται» σταδιακά η Θράκη, το Αιγαίο βράζει και πάλι με τον εκβιασμό των Τούρκων να φαντάζει πια απειλή πάνω από την Ελληνική Α. Ο. Ζ.
Κάποιοι που χουν μείνει να υπερασπίζονται μια δήθεν Ενωμένη Ευρώπη που στ’ αλήθεια είναι μια Γερμανική Ευρώπη που γέρνει από το βάρος αντιφάσεων κι ανισομέρειας, ώσπου να καταρρεύσει, δεν πείθουν πια.
Συγνώμη που δεν μπορώ να είμαι ευχάριστος σ’ ένα από τα πρώτα μου γραφτά, στο, εύχομαι καλοτάξιδο, Δόγμα. Μπορώ να είμαι αισιόδοξος, αλλά όχι ψεύτης… Όπως μπορώ να είμαι φτωχός, αλλά ποτέ μοιραίος κι άβουλος…
