Αρχιμανδρίτης Κων/νος Χαραλαμπόπουλος
Το Κήρυγμα της Κυριακής
γράφει στο Δόγμα,
ο Αρχιμανδρίτης
Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος
Εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου
Παλαιού Ψυχικού
Η αγία ημών εκκλησία, εορτάζει την ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού, μετά της προσηκούσης ευλαβείας και δόξης πολλής, διότι κατ’ αυτήν και δι’ όλους ημάς, ο Σταυρός είναι το σύμβολο και το κράτος των αγωνιζομένων τον αγώνα τον καλόν, τον χριστιανικόν.
Ενισχυόμενοι εκ του ιερού συμβόλου της πίστεως ημών, καλούμεθα ο καθείς εξ’ ημών, να βαστάση και να άρη τον σταυρό του, ανά μέσον των κινδύνων και των αντιξοοτήτων της ιδικής μας καθημερινής Γολγοθαϊκής πορείας. Ο Κύριος εγένετο «υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού». (Φιλιπ. β’ 68).
Υπακούει εις το θέλημα του θεού Πατρός, έως την ύστατην στιγμήν, την στιγμήν του θανάτου, την στιγμήν της παραδόσεως του Πνεύματος Του εις τον ουράνιον Πατέρα. Εκείνος ο οποίος υπήκουσε εις το πατρικόν θέλημα, ζητεί εξ ημών των υπηκόων του, την πλήρη υποταγήν εις το θέλημα του Θεού, την υποταγήν εις τον Σταυρόν, συμβόλου της προσευχής, της σημαίας του αγώνος, της προστασίας εις τον κίνδυνον, της παρηγοριάς εις τον πόνον, της ελπίδος, της νίκης και του θριάμβου.
Η ύψωσις του Τιμίου Σταυρού, σημαίνει την πραγματικήν συμμετοχήν εις το μυστήριον της απολυτρώσεως και της Σωτηρίας. Επί του Σταυρού, «καθήλωσε ο Χριστός τας αμαρτίας ημών».
Ο Σταυρός, γίνεται ζυγός δικαιοσύνης. Η μία όψις του ζυγού, αντικατοπτρίζει το βάρος της απιστίας και της βλασφημίας, η άλλη την μετάνοια και την καλήν ομολογίαν της πίστεως του ευγνώμονος ληστού, η οποία και υψώθη εις τον θρόνον του δικαίου κριτού.
Δια του Σταυρού, ηνοίχθησαν αι πύλαι του παραδείσου. Δια του Σταυρού, εορτάζωμεν την πνευματικήν εορτήν και πανήγυριν. «Πρότερον μεν ο Σταυρός όνομα καταδίκης ήτο, τώρα δε πράγμα τίμιον έχει γίνει.
Πρότερον σύμβολον ήτο κατακρίσεως, τώρα δε αφορμή σωτηρίας…ούτος εκ της πλάνης μας απήλλαξεν, ούτος ενώ εις το σκότος εκαθήμεθα, μας εφώτισεν, ούτος ενώ ήμεθα άκρως πολέμιοι προς τον Θεόν, μας σινδιήλλαξεν, ενώ ήμεθα ξένοι οικείους μας έκαμεν, ενώ ήμεθα μακράν, μας έκαμε να είμεθα πλησίον, ούτος της έχθρας είναι αναίρεσις, ούτος της ειρήνης ασφάλεια, αναριθμήτων αγαθών θησαυρός εις ημάς κατέστη» διαβεβαίοι ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, εις τον Λόγον του προς τον Σταυρόν.
Εις τον Σταυρόν του Κυρίου, υπάρχει η αληθινή ζωή η οποία ξεύρει να νεκρώνη τα πάθη και τους εγωισμούς της ανθρώπινης καρδίας, να αγιάζη την ψυχήν, να θυσιάζεται. Ο άνθρωπος, η τραγική αυτή εικών αθλιότητος και μεγαλείου, κρατών το αγιώτατον τούτο σύμβολον, ψάλει σήμερον: «Ο Σταυρός σου Κύριε, ζωή και Ανάστασις».
Όσοι φωτίζονται εκ της λυτρωτικής χάριτος του Σταυρού, ακολουθούν τον Χριστόν «τον υπέρ ημών παθόντα, σταυρωθέντα, ταφέντα και Αναστάντα».
Είναι εκείνοι, οι οποίοι πραγματοποιούν πάντοτε την ύψωσιν του τιμίου Σταυρού και μεταβάλλουν την ψυχήν των εις αιώνιον μυστικόν Γολγοθά, σταυρώνουν την αμαρτωλήν φύσιν των και υποτάσσονται εις το θέλημα του Θεού.
Εάν αδελφοί μου, είμεθα και ημείς μετ’ αυτών, πανηγυρίζοντες ας ψάλλομεν σήμερον, «Σταυρός ο φύλαξ πάσης της οικουμένης, Σταυρός η ωραιότης της εκκλησίας, Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα, Σταυρός πιστών το στήριγμα, Σταυρός Αγγέλων η δόξα…» εις τους αιώνας ΑΜΗΝ.