Γύρω στα 1910, εις νεαρός φιλομόναχος, ονόματι Ευστράτιος, κατέφυγε στον Αγιώνυμο Άθωνα να μονάσει. Πλησίον της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου, στο κάθισμα της Αγίας Τριάδος, εμπιστεύθηκε την φιλέρημη ψυχή του σε γέροντα διακριτικό και έμπειρο, και έβαλε αρχή μετανοίας και απαρχή πνευματικού κόπου και αγώνος. Δεν επέρασε, όμως, αρκετός καιρός και ο γέροντας εκοιμήθη.
Ο Ευστράτιος τότε, κατέφυγε στα Καυσοκαλύβια και παρακαλούσε να ενταχθεί σε μια ονομαστή για την πνευματικότητά της, μοναχική συνοδεία. Οι Πατέρες εκεί, αν και ο Ευστράτιος εφαίνετο ταπεινός, υπάκουος, υψίνους, δεν έσπευσαν να αποδεχθούν την ένταξη και είσοδο του νέου μοναχού στη συνοδεία τους. Γιατί, όμως; Ποιο ήταν το πρόβλημα που τους εμπόδιζε, ώστε συντόμως να τακτοποιήσουν το ζήτημα; Το πρόβλημα, μικρό μεν, δυσεπίλυτο δε: ο νέος μοναχός δεν είχε καθόλου γένια! Τριακοντούτης μοναχός χωρίς γένια; Πού ηκούσθη! Κάτι έπρεπε να γίνει, να βρεθεί μια λύση. Και οι Πατέρες αποφάσισαν…
Εξεκίνησαν αγρυπνία προς τιμήν της Κυρίας Θεοτόκου, στ᾿ όνομα της οποίας ετιμάτο ο ναός της καλύβης. Ήλπιζαν ότι, έως το πέρας της αγρυπνίας, ως εσυνήθιζε η Κυρία Θεοτόκος, θα ελάμβαναν θεομητορική απάντηση! Πώς έκαμναν οι Πατέρες, μονολογώ, πώς εσκέπτονταν, πώς λειτουργούσαν! Όλα τα έκαμναν «θέμα προσευχής» και ανέμεναν καρτερικά, ταπεινά, υπομονετικά. Kαί προσεύχονταν καί ανέμεναν, καί προσεύχονταν καί ανέμεναν τον Ουρανό να δώσει απάντηση…!
Και, πράγματι! Η Κυρία Θεοτόκος απάντησε. Λίγο πριν γίνει η απόλυση της Θείας Λειτουργίας, στο δακρύβρεχτο και αλλοιωμένο πνευματικά πρόσωπο του Ευστρατίου εφάνησαν, αραιά μεν αλλά εφάνησαν, οι πρώτες τρίχες. Θέλεις να μάθεις και, πολύ περισσότερο, να δεις και την εξέλιξη στο χρόνο, αυτής της διηγήσεως; Δεν έχεις παρά να πληκτρολογήσεις στο διαδίκτυο «Ιερομόναχος Ιωακείμ Αγιαννανίτης» (1895-1950), τ᾿ όνομα που έλαβε ο Ευστράτιος κατά τη χειροτονία του εις πρεσβύτερον.
Στη φωτογραφία που θα αντικρίσεις, σίγουρα με κάποια έκπληξη και θαυμασμό, απεικονίζεται ο πρώην Ευστράτιος, θυμάσαι, εκείνος ο μοναχός που δεν είχε καθόλου γένια! Με το πέρασμα του χρόνου η γενειάδα πλέον, του π. Ιωακείμ έφθασε έως τη γη! Μάλιστα, έως τη γη! Και πλέον, ο πρώην αγένιος, αλλ᾿ ουχί αγένειος, πατήρ εχαρακτηρίσθη ως μακρυγένης, για να θυμίζει σε όλους το θαύμα που επιτέλεσε σε αυτόν η Κυρία Θεοτόκος.