Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Χρυσόπουλος
Η συζήτηση που αύριο θα παρακολουθήσουμε είναι διάλογος Χριστού με δύο διαφορετικούς κόσμους, που μέχρι τότε ήταν σε απαξίωση. Ταυτόχρονα, ότι έγινε δημόσια, έχει την σημασία του και τα διδάγματά του. Είναι η συνάντηση του κόσμου όλου και θα την παρακολουθήσουμε.
Το μήνυμα του Ευαγγελίου Του δεν θα έμενε στους μαθητές Του, είχαν λάβει άλλωστε εντολή να το τρέξουν στον κόσμο όλο.
Ταυτόχρονα δεν θα ήταν μόνο γι’ αυτούς που άκουσαν ή είδαν άμεσα τον Κύριο ζωντανό, πριν ή μετά το Πάθος Του. Την εξάπλωση του σωστικού λόγου Του την εφαρμόζει ο Κύριος πρώτος. Δεν πηγαίνει μακριά για να βρει τον κόσμο. Συνάντησε όμως τον κόσμο στο πηγάδι του Ιακώβ.
Ήταν αιτία το νερό, η αξία του μοναδική και ζωοδόχος, δεν κοιτά ποιοι θα το λάβουν. Όπου και όταν υπάρχει, ζωντανεύει ανθρώπους, ζώα και φυτά. Είναι σαν τον ήλιο και το οξυγόνο. Στο φρέαρ του Ιακώβ πήγε ο Θεάνθρωπος και βρίσκει τον κόσμο που αναζητούσε.
Στο πρόσωπο της γυναίκας συναντά το πλάσμα Του που λόγω του φύλου του ήταν καταπιεσμένο και απομονωμένο. Ταυτόχρονα ήταν και ξένη, αλλοεθνής και γεμάτη αμαρτία. Ο Κύριος δεν είναι ο ιδιωτικός Θεός, των λίγων έστω και άριστων.
Είναι ο Λυτρωτής όσων θα Τον ακούσουν και θα Τον πιστέψουν, άσχετα τόπου καταγωγής ή διαβίωσης. Χρώμα στη ψυχή ήθελε να αλλάξει, από μαύρη σε λευκή. Τόπο μέλλουσας πατρίδας προετοίμαζε, δεν Τον ενδιέφερε αυτά όχι αυτόν που είχαν.
Ο Θεός υπάρχει παντού σε βορρά και νότο, σε ανατολή και δύση. Σεβασμό στην αξία των γυναικών ως πλάσματά Του και ισοδι-καιούχους της σωτηρίας διδάσκει. Ύστερα, κατοχυρώνει, ο Χριστός, το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να είναι μαθητές και ακροατές των σωστικών λόγων Του.
Η ισότητα που εφάρμοσε ο Κύριος, δεν μπορεί να καταπατάται από κανέναν επειδή έτσι θέλει ο νοσηρός νους του. Κάθε άλλη ιδεολογία (πολιτική, φιλοσοφική) μπορεί να ανήκει αποκλειστικά και μόνο σε λίγους και συγκεκριμένους. Η σχέση όμως με τον αναστημένο Κύριο δεν έχει όρια, παρά έναν και μοναδικό όρο : την πίστη. Η Σαμαρείτιδα την έδειξε, την ομολόγησε, την κήρυξε μέχρι μαρτυρίου.
Πολύ εύστοχα η Εκκλησία τοποθέτησε την δυαγγελική περικοπή που περιγράφει την συνάντηση Χριστού και αμαρτωλής γυναίκας από τη Σαμάρεια λίγες ημέρες μετά την Ανάστασή Του. Θέλει να μας αποδείξει για μια ακόμη φορά ότι δεν είναι ένα πλαστό ή κρυφό γεγονός. Αληθώς Ανέστη ο Κύριος γι’ αυτό και η ευχάριστη είδηση πρέπει να πάει σε βάθος χρόνου, στα βάθη του κόσμου, δια των Ιεραποστόλων Του.
Όσοι δεν έχουν ακούσει ακόμα περί Αναστημένου Ιησού έχουν δικαίωμα να το μάθουν και έχουμε υποχρέωση να τους το πούμε. Ο Ευαγγελισμός της οικουμένης θα γίνει σε χώρες και λαούς απομακρυσμένους και αυτοί που θα πάψουν να είναι πλέον «ξένοι», αφού θα μας ενώνει ο Κύριος.
Πηγάδι του Ιακώβ ας γίνει κάθε ιεραποστολική προσπάθεια, κάθε κίνηση διδαχής των Εθνών. Ορόσημο θα είναι η συζήτηση του Χριστού με την κάποτε Σαμαρείτιδα, τώρα Φωτεινή και πάντα Ισαπόστολο.