Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 27/1 στο Πν. Κέντρο του Ιερού Παρεκκλησίου Αγίου Νεκταρίου Βόλου, όπου ο κ. Ιγνάτιος δέχθηκε με πατρική αγάπη τα παιδιά και τις συνοδούς καθηγήτριες και απάντησε σε όλα τα ερωτήματα που του έθεσαν.
Η συνέντευξη έγινε με αφορμή την συμμετοχή της ομάδας του προγράμματος στο 3ο Μαθητικό Θεολογικό Συνέδριο που έγινε στην Ξάνθη (18-19/3/2017) όπου και προβλήθηκε μέσα από βίντεο ,αφίσες και powerpoint η συνδρομή της τοπικής εκκλησίας στα μείζονα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα της περιοχής .
ΕΡ. Ποιες ενορίες περιλαμβάνει η Μητρόπολη Δημητριάδος ;
ΑΠ. Η Μητρόπολη Δημητριάδος ορίζεται από τον νόμο Μαγνησίας .Έχει λοιπόν ενορίες και στην πόλη του Βόλου που είναι το κέντρο της περιοχής μας ,στον Αλμυρό ,το Βελεστίνο , στην ευρύτερη περιοχή του Πηλίου και στην Αγιά, μια περιοχή που δεν ανήκει στο νομό Μαγνησίας. Συνολικά η Μητρόπολή μας έχει 160 ενορίες μαζί με τα χωριά .Κάθε Κυριακή στη πόλη του Βόλου τελούμε 40 θείες λειτουργίες και οι ιερείς όλοι μαζί είμαστε περίπου 200.
ΕΡ. Ποιες δράσεις κάνει η εκκλησία;
ΑΠ. Όπως καταλαβαίνετε το έργο της είναι κατεξοχήν πνευματικό .Έχει ιδρυθεί από τον Χριστό και αποστολή της είναι να κηρύξει το ευαγγέλιο και βεβαίως να σώσει τις ψυχές των ανθρώπων. Αλλά οι άνθρωποι είμαστε ψυχοσωματικές οντότητες και όταν κάποιος ασχολείται με τον άνθρωπο ,πέρα από τη ψυχή και την επαφή του με τα μυστήρια, πρέπει να ασχοληθεί και με το σώμα. Πρέπει να ξέρετε ότι οι ενορίες προϋπήρξαν του Ελληνικού Κράτους , ακόμη και πριν τη Οθωμανοκρατία . Το έργο της εκκλησίας είναι λοιπόν λειτουργικό αλλά και κοινωνικό γιατί ο Χριστός είναι ο πρώτος που δίδαξε τι θα πει αγάπη .Κι όταν έχεις αγάπη δεν μπορείς να λες μόνο λόγια ,πρέπει να κάνεις και πράξεις . Η εκκλησία λοιπόν κάνει και κοινωνικό έργο , όχι για να αντικαταστήσει τις υπηρεσίες του κράτους αλλά για να συνδράμει και να συντροφεύσει τον άνθρωπο στα μεγάλα προβλήματά του ,ιδιαίτερα αυτή την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης .Έτσι λοιπόν- στην περιοχή μας τουλάχιστον- έχουμε καταφέρει να μην υπάρχει άνθρωπος χωρίς ένα πιάτο φαγητό.
ΕΡ. Θέλουμε να σας ρωτήσουμε πώς αντιμετωπίζει η τοπική Εκκλησία το ζήτημα των προσφύγων ;
ΑΠ. Πρέπει να σας πω ότι όλα αυτά τα χρόνια –και είναι 19 τα χρόνια που βρίσκομαι στη μητρόπολη – το κήρυγμα μας είναι πως ο κάθε άνθρωπος απ’ όπου κι αν προέρχεται, είναι πλάσμα του Θεού και εικόνα Του Θεού και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται . Αυτό μας ξεχωρίζει από την υπόλοιπη φύση. Άλλωστε έχουμε το χάρισμα να ξεχωρίζουμε το καλό από το κακό .Μας έπλασε τόσο ελεύθερους που μπορούμε να αρνούμαστε ακόμη και την παρουσία του Θεού και μας έδωσε τον τρόπο να επικοινωνούμε ,να κάνουμε πολιτισμό και να είμαστε κατ’ εικόνα και καθ΄ ομοίωσιν . Καλούμεθα να συμπεριφερθούμε σε κάθε άνθρωπο σαν να είναι μια εικόνα του Θεού .
ΕΡ. Ποιο είναι το όραμα σας ;
Είμαστε η γενιά που δεν γνώρισε πόλεμο όπως και εσείς και είναι κρίμα που ζούμε σήμερα έναν άλλο πόλεμο πιο σκληρό .Έ , λοιπόν το όραμα μου είναι να κλείσει αυτή η υπόθεση ,να βγούμε όλοι ωφέλιμοι και καλύτεροι απ’ αυτό και να μην αντιμετωπίσετε τα ίδια προβλήματα .Εξαρτάται όμως και από εσάς αυτό !Αυτό που κάνατε είναι πολύ σημαντικό γιατί αφήσατε άλλες υποχρεώσεις και κάνετε κάτι που σας ενώνει ,που σας δίνει εμπειρίες .Τα μικρά οράματα τελικά είναι τα πιο σπουδαία και μεγάλα .
ΕΡ. Οι πιστοί ανταποκρίνονται και δείχνουν ευαισθητοποίηση σε τέτοια θέματα ;
ΑΠ. Δόξα τω θεώ .Πρέπει να σας πω ότι αυτή τη στιγμή παράγονται περίπου 2.000 μερίδες φαγητού την ημέρα σ’ όλη μας την περιοχή .Αυτό από ποιους γίνεται ; Από εθελόντριες γυναίκες οι οποίες πηγαίνουν και μαγειρεύουν τα τρόφιμα που προσφέρει πάλι ο συνάνθρωπος. Επίσης στην πόλη μας υπήρξε και ένα μεγάλο κίνημα εθελοντών , στη στήριξη και βοήθεια των προσφύγων. Η αλήθεια είναι ότι η εκκλησία είναι η μεγαλύτερη δεξαμενή εθελοντισμού στην Ελλάδα και στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι άνθρωποι την εμπιστεύτηκαν και την εμπιστεύονται.Για την ώρα οι αποθήκες μας δεν έχουν αδειάσει για να ταϊσουμε αυτούς τους ανθρώπους ή ρούχα για να τους ντύνουμε .Αυτή τη στιγμή χάρη στον ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ δίνουμε ρούχα και στις φυλακές σε όλη την Ελλάδα και στέλνουμε ρούχα και κουβέρτες όπου υπάρχει ανάγκη . Η κάθε ενορία έχει το ενοριακό ΦΙΛΟΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ ,οι περισσότερες ενορίες έχουν το συσσίτιο με το ΣΠΙΤΙ ΓΑΛΗΝΗΣ. Όταν έγιναν οι πλημμύρες στην Καλαμάτα ήμασταν η πρώτη Μητρόπολη που έστειλε ρουχισμό .Με την συνεργασία του Φαρμακευτικού Συλλόγου δημιουργήσαμε εδώ και 7 χρόνια το πρώτο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ. Άρα υπάρχει ανταπόκριση και μεγάλη φιλοτιμία Επίσης έχουμε μια πολύ όμορφη δράση στους Ρομά στο Αλιβέρι .Όποιος αναζητήσει μπορεί κάπου να ενταχθεί , πάντοτε όμως ο πυρήνας είναι η κάθε ενορία
ΕΡ. Για τους Ρομά τι ιδιαίτερο θα είχατε να μας πείτε ;
ΑΠ. Εγώ δεν τους ήξερα τους Ρομά . Είκοσι χρόνια που δούλευα στον Πειραιά δεν είχαμε τέτοιες περιπτώσεις .Όταν ήρθαμε εδώ δημιουργήσαμε προϋποθέσεις για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην περιοχή Αλιβέρι. Είχα αντιληφθεί ότι κάτι συμβαίνει εκεί .Όταν φτιάξαμε ένα γήπεδο 5Χ5 για τα παιδιά που θα ήταν στο ιδιωτικό σχολείο, διαπίστωσα ότι τα παιδιά που ήταν Ρομά και έβλεπαν το γήπεδο σαν παράδεισο .Δεν μπορούσαμε να τους στερήσουμε τη δυνατότητα να παίξουν και τότε αποφασίσαμε να κάνουμε μια κανονική ομάδα . Έτσι αποκτήσαμε γήπεδο ,ομάδα και η ΔΗΜΗΤΡΙΑΣ μέσα σε 5 χρόνια πήρε το πρωτάθλημα στο ερασιτεχνικό. Οι παίκτες έγιναν αστέρια ,και όταν πήραν το πρωτάθλημα οι μεγάλες ομάδες μας πήραν τους παίκτες ,αυτούς που αρχικά δεν τους ήθελαν .Έτσι τώρα παραμένει η Ακαδημία με 70-100 Ρομά παιδάκια τα οποία όμως πηγαίνουν σχολείο .
ΕΡ. Έχετε ιεραποστολική δράση σε άλλες χώρες ;
ΑΠ. Αυτό το τομέα στην τοπική μας εκκλησία τον έχει αναλάβει ο σύλλογος που λέγεται Τρείς Ιεράρχες ,που έχει και την ομώνυμη βιβλιοθήκη .Προσωπικά είχα ασχοληθεί και εγώ στην νεανική μου ηλικία ,τώρα ομολογώ ότι δεν έχουμε κάνει πολλά πράγματα σ’ αυτόν τον τομέα γιατί έχουμε ρίξει όλο το βάρος στην κρίση που έχει προκύψει .Όμως έχουμε και έναν άλλο θεσμό οι ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΥΓΕΙΑΣ –ΑΓΑΠΗΣ .Τους δημιουργήσαμε πριν 18 χρόνια ,τότε που είχε προκύψει ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία .Βοηθήσαμε πολλούς μουσουλμάνους και χριστιανούς με πολλές αποστολές κοινωνικού χαρακτήρα και αυτό μας έδωσε την ευκαιρία να βρεθούμε και στην Αφρική και σε άλλες χώρες με γιατρούς .Δεν συνεχίστηκε όμως το πρόγραμμα γιατί η κρίση μας ακούμπησε και δώσαμε τη βαρύτητα στην Ελλάδα .Εγώ ανήκω σε μια μοναστική αδελφότητα ,ένα από τα μέλη της οποίας ασχολείται με την ιεραποστολή και μαθαίνω από αυτόν πολλά.
Ακολούθησε φωτογράφηση και ανταλλαγή ευχών.
Αναδημοσίευση από: Εφημεριδά Θεσσαλία, Τεύχος Κυριακής 14 Μαϊου 2017