Συνηθίζουμε να λέμε ευχές, να αποτυπώνουμε εγκάρδια κάθε φιλάρετη προσδοκία και ευχολόγια στην απαρχή αυτής της περιόδου, τα οποία, εν πολλοίς, γρήγορα λησμονούμε.
Οι πιστοί που αγωνίζονται ισόβια, γνωρίζουν καλώς πως αυτή η περίοδος είναι εντονότερη σε πνευματικά αγωνίσματα, γι΅ αυτό και η νήψη και η νηστεία προτάσσονται ως μέσα θεραπείας, ως μέσα προς σωτηρία και ποτέ ας αυτοσκοπός.
Σημασία έχει να μη λησμονήσουμε λίγο μετά, όχι πολύ, μια – δυο εβδομάδες, πως κινούμαστε εντός της αυτής κατανυκτικής περιόδου και, πολύ περισσότερο, να μη λησμονήσουμε, πρώτα ο Θεός, μετά το πέρας της αυτής περιόδου, πως η σωτηρία της ψυχής μας δίδει εξετάσεις καθημερινώς, αδιαλείπτως και ισοβίως.
Καλή συνέχεια, λοιπόν, στον αγώνα καί αυτού του αγωνίσματος, της πνευματικής διαρκείας, της καλουμένης και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.