Τα καλά του να πονάς
Ο άνθρωπος που δεν πονεί, που δεν πόνεσε, δεν καλλιεργείται. Δεν μπορεί να αγωνισθεί να κόψει τα πάθη του και να βγεί από την αμαρτία.
Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου
Δεν μπορεί και να καταλάβει αυτόν που πόνεσε. Ένας που δεν έχει πονέσει ο ίδιος, ποτέ δε θα καταλάβει τον πονεμένο άνθρωπο, γιατί δεν ξέρει τι σημαίνει πόνος. Ενώ αυτός που πόνεσε ο ίδιος, θα καταλάβει τον πονεμένο άνθρωπο, θα τον συμπονέσει, γιατί ξέρει, έχει πείρα και καταλαβαίνει. Έχει γεύση αυτού του πράγματος κι έτσι αγαπά τον αδελφό του.
Ο άνθρωπος ο οποίος πονά, καταλαβαίνει και τα όρια των δυνάμεών του. Μαθαίνεις τα όριά σου, ότι είσαι άνθρωπος. Δεν έχεις απεριόριστα όρια. Και μαθαίνεις να ζητάς και να υπολογίζεις και τη βοήθεια των αδελφών σου, να ταπεινώνεσαι, να ζητάς τη βοήθεια του άλλου ανθρώπου. Αλλά πάνω απ’ όλα ζητάς και τη βοήθεια του Θεού. Λες, «Χριστέ μου βοήθησέ με, δεν μπορώ να κάνω αυτό το πράγμα, δεν επαρκούν οι δυνάμεις μου να φτάσω μέχρι εκεί».
Ο άνθρωπος, λοιπόν, ο οποίος ξέρει να χειρίζεται τον πόνο, μαθαίνει και τα όριά του, μαθαίνει και την ταπείνωση και την ταπεινή φύση του. Μαθαίνει να αγαπά τον αδελφό του και να τον συμπονά, να αγωνίζεται κατά των παθών του και μαθαίνει να ζητά και τη βοήθεια του Θεού.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος
