«Τα λόγια στ᾿αυτιά, η προσευχή στην καρδιά»
Του Πρωτοπρεσβ. Γεωργίου Δορμπαράκη
«Το παιδί θέλει κοντά του ανθρώπους θερμής προσευχής. Όχι ν’ αρκείται η μητέρα στο αισθητό χάδι για το παιδί της, αλλά να προσφέρει συγχρόνως και το χάδι της προσευχής. Το παιδί αισθάνεται στο βάθος της ψυχής του το πνευματικό χάδι, που μυστικά στέλνει η μητέρα του, και έλκεται προς αυτήν. Νιώθει ασφάλεια, σιγουριά, όταν η μητέρα με τη συνεχή, την επίμονη και θερμή προσευχή της αγκαλιάζει το παιδί της μυστικά και το ελευθερώνει απ’ ό,τι το σφίγγει. Οι μητέρες ξέρουν να αγχώνονται, να συμβουλεύουν, να λένε πολλά, αλλά δεν έμαθαν να προσεύχονται. Οι πολλές συμβουλές και υποδείξεις κάνουν πολύ κακό. Όχι πολλά λόγια στα παιδιά. Τα λόγια χτυπάνε στ’ αυτιά, ενώ η προσευχή πηγαίνει στην καρδιά. Προσευχή χρειάζεται, με πίστη δίχως άγχος, αλλά και καλό παράδειγμα» (Όσιος Πορφύριος καυσοκαλυβίτης).
Δεν θα μπορούσε να είναι πιο σαφής ο μέγας όσιος της εποχής μας, Πορφύριος ο καυσοκαλυβίτης, στο θέμα της αγωγής των παιδιών από τους γονείς τους και μάλιστα από τη μητέρα τους. Χωρίς να αμφισβητεί την αγάπη κυρίως της μάνας προς το παιδί της, τις περισσότερες φορές επισημαίνει ότι η αγάπη της αυτή είναι αδιάκριτη που καταλήγει συχνά να γίνεται σχεδόν και καταστροφική για το παιδί! Ποια στοιχεία θεωρούνται αδιάκριτη αγάπη, κατά τον άγιο;
Το αισθητό χάδι καθ’ υπερβολήν – πόσες μανάδες πράγματι δεν «παθιάζονται» με τα παιδιά τους και τα «λούζουν» κυριολεκτικά με τα φιλιά και τα χάδια τους; – και το άγχος τους για την υγεία και την πορεία των παιδιών τους που εκφράζεται με την υπερβολή των συμβουλών και των συνεχών υποδείξεων προς αυτά! Και δεν καταλαβαίνουν δυστυχώς, λέει ο άγιος, ότι αυτά τους κάνουν πολύ κακό. «Τα πολλά λόγια χτυπάνε στ’ αυτιά», αποκαλύπτει, που σημαίνει ότι προκαλούν μόνον έναν εξωτερικό θόρυβο που κάνει το παιδί να θέλει όσο πιο γρήγορα να απαλλαγεί από αυτόν – σαν τον άνθρωπο που τα υψηλά decibels του τρυπούν το μυαλό!
Τι προτείνει ο διορατικός και προορατικός αλλά και μέγας παιδαγωγός άγιος; Το παιδί να μεγαλώνει με τους γονείς του μέσα σε κλίμα ελευθερίας, την οποία ο Θεός «χάραξε μέσα στην ύπαρξή μας»! Ο άγιος Πορφύριος είναι εκείνος ο άνθρωπος του Θεού που εξαιρέτως τονίζει πόση ανάγκη έχει ο άνθρωπος την ελευθερία προκειμένου να αναπτυχθεί σωστά. Κι η ελευθερία προϋποθέτει την αληθινή αγάπη και τον σεβασμό προς την προσωπικότητα του άλλου και πρώτα του παιδιού.
Να αγαπάμε τα παιδιά μας, συμβουλεύει ο όσιος, αλλά διακριτικά και με τον τρόπο του Θεού: κυρίως σκεπάζοντάς τα με τη θερμή προσευχή μας και προβάλλοντας ενώπιόν τους το γνήσιο παράδειγμα της χριστιανικής βιοτής μας. Η προσευχή αυτή μάλιστα, όπως λέει, λειτουργεί ως χάδι στην ψυχή του παιδιού και το οδηγεί σε απαλλαγή από τους φόβους και τις ανασφάλειές του. Κι όχι μόνον αυτό: δημιουργεί μία μυστική οδό που ελκύει το παιδί προς τη μάνα κι ασφαλώς και προς τον πατέρα του.
Όλοι οι γονείς θέλουν το καλό του παιδιού τους – οι περισσότεροι είναι έτοιμοι να πεθάνουν γι’ αυτό! Με πόσο λάθος τρόπο όμως εκφράζουν, όπως είπαμε, την αγάπη τους προς το παιδί τους. Κι ίσως θα πρέπει να κάνουμε εδώ μία «σκληρή» παρατήρηση: ότι η αγάπη τους αυτή πολλές φορές, κυρίως κινούμενη σε συναισθηματικό και ψυχολογικό επίπεδο, αποτελεί έκφραση ενός αρρωστημένου δικού τους εγωισμού – δικά του ψυχικά κενά καλύπτει συχνά ο γονιός με τη λάθος αγάπη του!
Όπως κι αν έχει όμως το πράγμα, ο άγιος Πορφύριος μάς βοηθάει με τον πιο δραστικό τρόπο: να αγαπάμε σωστά τα παιδιά μας. Και τα αγαπάμε και τα διαπαιδαγωγούμε σωστά, όταν αγωνιζόμαστε οι γονείς και ευρύτερα οι μεγάλοι, να ζούμε με αγιότητα βίου, κατά το θέλημα του Θεού. Τότε οι πρώτοι που θα απολαύσουμε τον καρπό μίας σωστής ανατροφής των παιδιών μας θα είμαστε εμείς οι ίδιοι!
Πηγή: Ακολουθείν
