Δεν υπάρχει άλλη οδός, για να περάσουμε την τεθλιμμένην του βίου οδόν, από το να εγκαταλείψουμε τους εαυτούς μας και ο ένας τον άλλον και όλη τη ζωή μας στον Χριστό τον Θεό μας.
Η αντιμετώπιση των ποικίλων προβλημάτων της ζωής με στήριξη στις δικές μας δυνάμεις, σύντομα θα επιβεβαιώσει την αδυναμία μας.
Τα ξαφνικά, τα ποικίλα, τα μικρά και τα μεγάλα γεγονότα, χρειάζονται πίστη-εμπιστοσύνη, άφεση στα χέρια του Θεού.
Τα ‘γιατί’ και το ‘πώς’, τι να σου πουν μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα;
Κάνεις ό,τι μπορείς ανθρωπίνως, για σένα και γι’ άλλους, κι αναμένεις εναγωνίως το αποτέλεσμα. Ό,τι αποφασίσει ο μόνος δυνάμενος, ό,τι θελήσει ο Κύριος της ζωής και του θανάτου.
Η εγκατάλειψη στα χέρια Του δεν είναι δείγμα αδυναμίας αλλά πίστεως, δυνατής και ρεαλιστικής. Όπως το παιδί αφήνεται στην αγκαλιά του πατέρα.
«Σύ Κύριε γιγνώσκεις και δύνασαι».
Απόσπασμα από το βιβλίο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος – Μετόχι Ι. Μονής Μαχαιρά