Θεία Λειτουργία: «Είπωμεν πάντες»
Στην εκκλησιαστική παράδοση υπάρχουν, ως σημεία ζωής δυναμικής κι εκστατικής, οι μάρτυρες, οι ασκητές, οι όσιοι και οι δια Χριστόν σαλοί. Αυτοί που δεν ικανοποιούνται με τα λίγα, που δεν βαστούν τίποτε για τον εαυτό τους και τα δίνουν όλα.
«Είπωμεν πάντες εξ όλης της ψυχής και εξ όλης τη διανοίας ημών είπωμεν»
Καθώς προχωρούμε τη λειτουργική πορεία, καλούμαστε να εντείνουμε την προσοχή μας.
Η πεζότητα, η νωθρότητα δεν αντέχουν στη θεϊκή παρουσία. Ο Κύριος, ως «Θεός ζηλωτής», αρέσκεται στις καρδιές των ανθρώπων που ξέρουν να ποθούν, να ερωτεύονται, να θυσιάζονται, ακόμα και δίχως ανταπόδοση.
Στην εκκλησιαστική παράδοση υπάρχουν, ως σημεία ζωής δυναμικής κι εκστατικής, οι μάρτυρες, οι ασκητές, οι όσιοι και οι δια Χριστόν σαλοί. Αυτοί που δεν ικανοποιούνται με τα λίγα, που δεν βαστούν τίποτε για τον εαυτό τους και τα δίνουν όλα.
Αν δοθείς του Κυρίου, σου δίνεται. Αν πας να τον ψάξεις, σου αποκαλύπτεται. Ένα βήμα να κάνεις εσύ, δέκα βήματα κάνει Εκείνος.
Η Θεία Λειτουργία ως όντως συνάντηση με τον «Θεό τον ισχυρό, τον ζώντα», απαιτεί ειλικρίνεια στις προθέσεις και πόθο έρωτος θείου.
Η εξ όλης της ψυχής και διάνοιας προσευχή, φέρει αναπόφευκτα κάποια κούραση. Τη γλυκειά όμως, την εν αναπαύσει κούραση. Το φθαρτό σώμα δεν αντέχει το πολύ της ψυχής. Ωστόσο, μαθαίνει, αρέσκεται, το θέλει.
Κι όλ’ αυτά, καθώς πορευόμαστε «εν τη εσχάτη μέρα» της δυναμικής παρουσίας του Αγαπημένου, όπου αιώνια «εν αφθαρσία» θα Τον ζούμε ψυχή τε και σώματι.
Απόσπασμα από το βιβλίο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος – Μετόχι Ι. Μονής Μαχαιρά.
