Θέμα Εγκράτειας
Γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι, αρκετοί χριστιανοί θέτουν ευκαίρως – ακαίρως το θέμα της νηστείας. Δεν μπορούν λένε να την κάνουν, ιδίως όταν πρόκειται για τις μεγάλες (τις σαρανταήμερες), όπως αυτή που θα αρχίσει την άλλη εβδομάδα. Η ένστασή τους αυτή έρχεται σ’ αντίθεση με ότι αύριο θα ακούσουν στον πρώτο κιόλας στίχο του αποστολικού αναγνώσματος.
Ο Απόστολος Παύλος μας λέει ξεκάθαρα ότι οι τροφές δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καθορίζουν την σχέση μας με το Θεό και να οριοθετούν τη θέση μας στην Εκκλησία. Οι νηστείες δεν μας κάνουν σίγουρα καλούς χριστιανούς, αλλά πιο πειθαρχημένους ανθρώπους. Είναι πλέον θέμα εγκράτειας.
Σε καμία περίπτωση δεν θέλει η Εκκλησία να ταλαιπωρούνται τα παιδιά Της με στέρηση τροφής. Αλλά αν δούμε το θέμα με ειλικρίνεια θα καταλάβουμε ότι καθημερινά δεν έχουμε στο φαγητό μας κρέας ή οτιδήποτε άλλο αρτύσιμο. Άρα, προβάλει το ζήτημα της θέλησης και της οργάνωσης, ποια μέρα θα έχουμε και τι. Αν είναι για πολλές συνεχείς ημέρες νηστεία να το δούμε και σαν άσκηση, μέσα στις άλλες που θα έχουμε την αυτή περίοδο (ακολουθίες, εξομολόγηση). Να στερηθούμε όχι από μαζοχισμό δικό μας ή σαδισμό άλλου, αλλά ως ψυχοσωματική συμμετοχή στην περίοδο που διανύουμε και στην Μεγάλη Εβδομάδα που θα την διαδεχθεί.
Ο ίδιος ο Κύριος προ της Γολγόθειας πορείας Του νήστεψε σαράντα ημέρες. Οφείλουμε να συμπορευτούμε μαζί Του προς το Θείο Πάθους και δια την νηστείας. Οι τροφές δεν μπορεί να είναι εμπόδιο στις σχέσεις μας με τον Θεό. Αν όμως δούμε τη νηστεία ως άθλημα, τότε θα αντιληφθούμε την ιερή υποχρέωσή μας να την τηρούμε μέχρι νίκης δικαίωσης. Αν είναι να κάνουμε εγκράτεια φαγητών αλλά όχι λαθών τότε τίποτα δεν καταφέρνουμε.
Το επιχείρημα ορισμένων ότι τα εξερχόμενα (= λόγια) βλάπτουν ότι όχι τα εισερχόμενα (=τροφή), δεν ευσταθεί. Είναι πρόφαση, σαν όλες τις άλλες που αφορούν τα της Εκκλησίας. Δεν μπορούμε να τηρούμε ό,τι μας συμφέρει και να απομονώνουμε ό,τι δεν μας εξυπηρετεί. Κανένας δεν απαιτεί την ταλαιπωρία μας, αλλ΄ εμείς επιζητούμε το έλος του Θεού χωρίς κάποια (έστω μικρή) θυσία. Για να καταλάβουμε την αξία των υλικών αγαθών πρέπει να τα στερηθούμε έστω για λίγο και εκούσια, να αξιοποιήσουμε την εμπειρία μας αυτή ως μέσο αυτοκυριαρχίας και ως τρόπο βιώσουμε όσο το καλύτερο τα όσα θα συμβούν την ερχόμενη περίοδο.
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή για μια ακόμη φορά έρχεται. Θα προτιμήσουμε να είμαστε με γεμάτα στομάχια και άδειες καρδιές ή το αντίθετο; Αν νηστέψουμε -ακόμα και αυστηρά- δεν είναι δείγμα ότι είμαστε καλοί χριστιανοί. Μπορούμε πάντως να συνδυάσουμε την νηστεία των τροφών με τον αγώνα κατά των παθών. Έτσι θα έχουμε και ζωηρή την ελπίδα της δικαίωσης ενώπιον Κυρίου και μόνο.
του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου για το dogma.gr
