ΘΕΟΔΡΟΜΟΣ: Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου …και κάποιοι εορτάζουμε!
Γράφει ο Δημήτριος Λυκούδης, Θεολόγος
Μάς έλεγαν οι παλαιοί δάσκαλοι στα Ωδεία, μια χαριτωμένη ιστορική παρομοίωση, περιπαιχτική που, ο Θεός να δώσει και ν᾿ αλλάξει σύντομα, εν πολλοίς, κρύβει αλήθεια: Την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου εορτάζουν οι ιερείς (!!!) και την επομένη, Κυριακή του Ασώτου….οι ψαλτάδες!
Ασφαλώς, η αλήθεια που κρύβεται στα παραπάνω λόγια αφορά ένα μέρος των ιερέων και των ιεροψαλτών μας, ουδεπόποτε το σύνολο! Πλην, όμως, έστω και σαν «ανέκδοτο», είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει για την «εικόνα» που δίνουμε όχι στον κόσμο με την έννοια της δημόσιας προβολής, αλλά ως αντίκτυπο σε κάθε ψυχή ξεχωριστά, κυρίως σε όσους δυσπιστούν απέναντι στον Χριστό μας και στην Εκκλησία Του.
Χαρακτηριστικό γνὤρισμα, κατεχοξήν μάλιστα και περισσής βαρύτητας, του χριστιανού είναι η ευθύτητα. Όχι η άκριτη εκφορά όσων σκεπτόμαστε, χωρίς αιδώ και μέτρο, αλλά η ενσυνείδητη και άνευ «θυμιάματος» στάση μας απέναντι σε όλους. Μια στάση που πρέπει να εκφράζεται από σεβασμό και ειλικρίνεια όχι από ανάγκη, αλλά από προαίρεση. Τότε, καλύτερα μπορείς να αποδέχεσαι κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από το αν έχεις άμεσο ή μελλοντικό όφελος από την αυτή σχέση μαζί του. Γιατί, δυστυχώς, ζυγίζουμε πια τις ανθρώπινες σχέσεις στα οφέλη που μέλλει να κερδίσουμε από αυτήν. Απόδειξη; Το έγραψα λίγο πριν: μια συμπεριφορά έως σήμερα από ανάγκη, όχι από ελεύθερο φρόνημα και προαίρεση.
Και για να μην ξεφύγω από την εν λόγω Παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, η ταπείνωση εντός του εκκλησιαστικού χώρου και τρόπου ζωής έχει αξία όταν εκφράζεται από προαίρεση, όχι όταν εκ των πραγμάτων την εκφράζεις ωσάν μια χαμερπή δουλικότητα, γιατί τότε, δουλικά και δουλοφερμένοι, για να θυμηθώ και έναν στίχο του αγαπημένου σ᾿ εμένα Κάλβου, «ούλοι ένα γίναμε και μαζί μας εγελά ο κόσμος».
Γράφω σήμερα, Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου, καθώς η χαριτωμένη ιστορία, το αυτό ανέκδοτο που ανέφερα στην αρχή, αφορά τους ιερείς. Τώρα, και εδώ ομιλώ ως ιεροψάλτης, έως την άλλη Κυριακή, πρώτα ο Θεός, Κυριακή του «Ασὠτου», που «εορτάζουμε» εμείς οι ψαλτάδες!! Ποιος ξέρει! Ίσως και να λησμονήσω να αναφερθώ σε εμάς!!! Τόσες υποχρεώσεις, βλέπετε…! Πού να βρεθεί χρόνος για γράψιμο!!!
Διαβάστε ακόμη:
- ΘΕΟΔΡΟΜΟΣ: Προηγείται η υπακοή της ταπείνωσης | Dogma
- ΘΕΟΔΡΟΜΟΣ: Έλεγε ο Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός «να προσεύχεσθε με την ευχή του Ιησού» | Dogma
- ΘΕΟΔΡΟΜΟΣ: Άνθρωπος ζηλωτής και ειρήνη της διανοίας | Dogma
