Του αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου, θεολόγου-διδάσκοντος στο Παν/μιο Πειραιώς, για το dogma.gr
Βασικός όρος συγγραφής της είναι η θεοπνευστία, άρα και πρέπει να την δεχθούμε όχι ως απλό ανθρώπινο έργο, αλλά ως χάρισμα Θεού με διαχρονική τη χρησιμότητά της και τη σπουδαιότητά της.
Έχουμε μάθει για την ύπαρξη της Γραφής στα ευαγγελικά αναγνώσματα τις Κυριακές, στις εορτές, σε περιστάσεις. Χρειάζεται διάθεση αναζήτησης και πόθος μάθησης για να μάθουμε ότι η Γραφή χωρίζεται:
α. Στην προ Χριστού εποχή – την Παλαιά Διαθήκη – που φωνάζει ότι θα έρθει Χριστός.
β. Στη μετά Χριστό εποχή – την Καινή Διαθήκη – που λέει ότι ήρθε ο Χριστός, ενώ το τελευταίο της βιβλίο – η Αποκάλυψη – μας ενημερώνει ότι θα ξαναέρθει ο Χριστός!
Έχει γίνει συνήθεια των χλιαρών στην πίστη να έχουν την Καινή Διαθήκη ως διακοσμητικό στοιχείο σε κάποια μεριά του καθιστικού τους, ενώ άλλοι και θερμόαιμοι να θέλουν να σταθούν κάτω από το Ευαγγέλιο κατά την ανάγνωσή του. Και στις δύο περιπτώσεις βρίσκονται σε παντελή αγνοία, συμπεριφέρονται φετιχιστικά και έχουν κενό ορθής γνώσης και πράξης.
Χρυσό δεν είναι το βιβλίο (και αν φαίνεται έτσι), αλλά τα λόγια του. Δεν πρέπει απλά να τα ακούμε αλλά και να τα πράττουμε. Δεν είναι ιστορία για να περάσει ο χρόνος μας, αλλά διδασκαλία για να κερδίσουμε την αιωνιότητα, την ίδια τη ζωή μας.
Για να πετύχουμε το πέρασμα από την ακοή στην πράξη, από το διάβασμα στον αγώνα, οφείλουμε να την αποδεχόμαστε με διάθεση υπακοής στα όσα λέει και πίστης στα όσα περιγράφει. Στόχος είναι ο Χριστός και η ζωή που καθιερώνει. Σύμμαχος στην επίτευξη του ας είναι η Γραφή, ως στήριγμα και ελπίδα που απορρέει από τις σελίδες της και που ο Άγιος Παύλος μας το προ(σ)φέρει αύριο με σαφήνεια. Ας Τον ακούσουμε λοιπόν.
Του αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου,
θεολόγου-διδάσκοντος στο Παν/μιο Πειραιώς, για το dogma.gr