Τι είναι το «πλυσιδόντιον»
Το «πλησιδόντιον» χρησιμοποιούνταν για κατάποση και βοηθούσε τον πιστό που κοινωνούσε να ξεπλύνει τη στοματική του κοιλότητα.
Γράφει ο Δημήτριος Λυκούδης, θεολόγος
Παλαιότερα, συνήθιζε η Αγία μας Εκκλησία να δίδει στους κοινωνούντες των Αχράντων Μυστηρίων ένα ποτήρι με κρασί για να ξεπλύνουν το στόμα τους και να το καταπιούν, σχεδόν μηδενίζοντας έτσι τις πιθανότητες να εξέλθει εκ της στοματικής κοιλότητας του πιστού που κοινώνησε κάποιος θείος μαργαρίτης!
Αργότερα, για πρακτικούς και ευνόητους λόγους, αυτό καταργήθηκε. Αυτό το ποτήρι με το κρασί ονομαζόταν ¨πλυσιδόντιον¨. Στα Μοναστήρια κυρίως σήμερα, συνηθίζεται να υπάρχει σε κάποιο σημείο του πρόναου αγιασμός που εξυπηρετεί αυτόν το σκοπό. Σήμερα δε, παρουσιάζεται το νοσηρό φαινόμενο οι κοινωνούντες, αφού πρώτα κοινωνήσουν, φεύγοντας να ασπάζονται το χέρι του ιερέα, να ασπάζονται τις εικόνες, να συνομιλούν πολλές δε φορές εντός του ιερού Ναού κ.ά.!
Αφού κοινωνήσουμε, λαμβάνουμε αντίδωρο (μόνο και μόνο για να επέλθει κατάποση και του τελευταίου θείου μαργαρίτου εντός του στόματός μας), και προσευχόμενοι, το τονίζω, χωρίς να ασπαζόμαστε εικόνες και το χέρι του ιερέα (μόνο υπόκλιση σεβασμού κάνουμε), επιστρέφουμε στη θέση μας, μέχρι το πέρας της Θείας Λειτουργίας!
Καλόν είναι να έχουμε λίγο νερό μαζί μας για να ξεπλένουμε διακριτικά
το στόμα μας και πάντοτε να το καταπίνουμε. Προσοχή! Χρειαζόμαστε
κατήχηση! Αγνοούμε βασικά σημεία και θέματα, αν όχι τα περισσότερα, της Πίστεώς μας!
