Γράφει ο π. Σπυρίδων Σκουτής
Όταν κάνουμε υπομονή στη ζωή μας, ο Θεός μας δείχνει τον δρόμο της σωτηρίας αλλά εμείς δυστυχώς δεν θέλουμε να περιμένουμε. Δεν θέλουμε να Τον ακούσουμε. Μπορεί να μας πει «όχι» που στην ουσία είναι το «ναι» για τη σωτηρία μας αλλά εμείς αλλιώς θέλουμε τα πράγματα.
Τα θέλουμε όλα εδώ και τώρα διότι μας καταδιώκει ο θάνατος και θέλουμε να ολοκληρώσουμε τις επιθυμίες μας όχι σωτηριολογικά και όπως ο Θεός θέλει αλλά όπως εμείς «βλέπουμε» τη ζωή. Θέλουμε να «φέρουμε» στα μέτρα μας τον Θεό και στις επιθυμίες μας, αντί να πούμε «ας γίνει το θέλημα Σου». Σε αυτή τη φράση μας πιάνει κόμπος στο στομάχι διότι δεν θέλουμε σε αυτό που προσευχόμαστε να «ακούσουμε» το όχι του Θεού που στην ουσία είναι σωτηριώδες αλλά θέλουμε ο Θεός να έρθει στις δικές μας επιθυμίες.
Ένας Θεός για τις δουλειές μας όπως έλεγε και ο μακαριστός Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης. Γι’ αυτό και στα αιτήματα των προσευχών μας Τον θέλουμε για ένα κομμάτι της ζωής μας, συνήθως καθαρά εξωτερικό και όχι για βαθύτερα πράγματα. Πολλές φορές παρακαλάμε για τα πάντα εκτός από το να μας καθαρίσει την καρδιά και να μας δώσει μετάνοια και αγάπη.
Το έλεγε και ο μακαριστός Μητροπολίτης Αντώνιος Μπλουμ : «Συνήθως θέλουμε κάτι από τον Χριστό και όχι τον ίδιο τον Χριστό». Θέλουμε να μας δώσει κάτι και μάλιστα το θέλουμε όπως εμείς το έχουμε στο μυαλό μας. Φοβερά πράγματα!
Φεύγει η ζωή μας με το να ζητάμε απίστευτα πράγματα, βλέποντας τον Θεό σαν ένα τοτέμ ικανοποίησης αιτημάτων ενώ στην ουσία η προσευχή μας οφείλει να έχει ένα και μόνο αίτημα «Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν.» (Ματθ. 6:33).
Να προσέχουμε τι ευχόμαστε αδέρφια, γιατί μπορεί αυτό που ευχόμαστε να είναι καλό για τη ζωή μας αλλά όχι για τη σωτηρία μας. Μπορεί πίσω από αυτό που ζητάς, τελικά να βρίσκεται όχι η σωτηρία σου αλλά η απώλεια σου διότι δεν μπορείς και δεν αντέχεις, αλλά εσύ επιμένεις. Μην επιμένεις, άφησε τα όλα σε Εκείνον…
Πολλές φορές ο Θεός μας λέει «όχι» ή μας το «δείχνει», οπότε ας μην πάμε να σπάσουμε την πόρτα όπως έλεγε και ο γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπεδινός. Να πούμε καλύτερα «να είναι ευλογημένο» και να αποχωρήσουμε με σιωπή , προσευχή και ειρήνη γιατί ο Κύριος γνωρίζει καλύτερα.
Οι θλίψεις και οι στεναχώριες έρχονται διότι τα βλέπουμε όλα μέσα από εγωϊσμούς και επιθυμίες και όχι μέσα στην οικονομία και την αγάπη του Θεού. Θλιβόμαστε γιατί δεν γίνεται αυτό που θέλουμε, έχουμε προγραμματίσει και νομίζουμε ότι θα μας κάνει καλό.
Τα πάντα κινούνται μέσα στην ευλογία, την αγάπη και την οικονομία του Θεού αλλά εμείς δεν το βλέπουμε. Σε πολλά όχι του Θεού βλέπουμε κατάρα ενώ στην ουσία υπάρχει ευλογία και σωτηρία αλλά δυστυχώς εμείς τα ερμηνεύουμε όλα με τη ματιά του κόσμου και όχι με το βλέμμα του Ουρανού.
Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος ««Ἐν τῷ θέλειν καὶ τῷ μὴ θέλειν κεῖται τὸ πᾶν»..
Η ουσία του «θέλω» βρίσκεται και σε μια άλλη βαθύτερη έννοια επιθυμίας: «Τι θέλεις, γιατί το θέλεις και πως το θέλεις». Εάν αυτό δεν έχει άνοιγμα «Όπως εσύ Κύριε» αλλά «Όπως θέλω εγώ» τότε ενδέχεται αντί να πάμε τη ζωή μας στον ουρανό να την πάμε στο γκρεμό.
Πολλοί μας ρωτούν «Και τι να ζητάμε πάτερ από τον Θεό» και η απάντηση είναι πολύ απλή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με». Το έλεος θέλουμε και έχουμε τον ουρανό αγκαλιά.
«Ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλεεῖ» (Ψαλ. ριδ΄ [114] 5) και αυτό μας αρκει!
Ας προσέχουμε…. Ο Θεός ξέρει και αυτό αρκεί. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο.