Ο μεγαλοπρεπής νέος Ναός του Αγίου Γερασίμου στην Ιερά Μονή ανοικοδομήθηκε μετά το σεισμό που έπληξε το νησί, στα 1953. Εκεί, εντός του Ναού, φυλάσσεται το ιερό σκήνωμα του Οσίου σε διπλή λάρνακα, μία μικρότερη και μία μεγαλύτερη.
Επειδή ο όσιος κοιμήθηκε την 15η Αυγούστου, ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η εορτή του μετατέθηκε μία ημέρα μετά, στις 16 Αυγούστου. Επίσης, εορτάζει στις 20 Οκτωβρίου, διότι τότε, στα 1851 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του, αλλά και την 20η Αυγούστου, όπου έγινε η δεύτερη, όπως είπαμε, ανακομιδή του, στα 1852.
Σχεδόν κάτω από το ιερό σκήνωμα του Οσίου, σήμερα, τρία μέτρα κάτω από τον ιερό Ναό, διασώζεται το σπήλαιο, ο τόπος που ο Όσιος κατερχόταν για προσευχή και μόνωση.
Χαρακτηριστικό είναι, ένα από τα αναρίθμητα θαύματα του Οσίου, το κάτωθι περιστατικό: μια οικογένεια κατέβηκε στο σπήλαιο για να προσκυνήσει. Ανέβηκαν οι γονείς και ακολουθούσε το αγοράκι τους. Το πέρασμα για την καταπακτή είναι ιδιαίτερα στενό, με αποτέλεσμα πάντοτε να ανέρχεται και να κατεβαίνει με δυσκολία, μόνο ένας άνθρωπος. Ανέβηκαν οι γονείς και περίμεναν. Ο μικρός καθυστερούσε. Στις επίμονες ερωτήσεις των γονέων προς τον μικρό τους γιό γιατί αργοπόρησε να ανέβει από το σπήλαιο, ο μικρός απάντησε ότι ήταν παρέα με έναν παπά που θυμιάτιζε και έκανε προσευχές, ενώ, όσοι βρίσκονταν εκεί, εκείνη τη στιγμή, γνώριζαν καλώς πως δεν υπήρχε κανείς άλλος στο μικρό σπήλαιο. Μάλιστα, δε, όταν εξήλθε ο μικρός από το σπήλαιο και ανέβηκε στον κυρίως Ναό, αμέσως, αναγνώρισε στην εικόνα του εικονοστασίου τον παππούλη που διάβαζε προσευχές και του έκαμνε παρέα στη σπηλιά!
Ο Όσιος έχει λάβει το χάρισμα από τον Πανάγιο Θεό, ένεκα της μεγάλης νηστείας και προσευχής του, να εκδιώκει τα δαιμόνια και να θεραπεύει κάθε λογής ψυχικό νόσημα στους ανθρώπους. Επί γης, ως λέγει το συναξάρι του, αυτός ο μέγας μύστης της νοεράς προσευχής, δεν έτρωγε μαγειρεμένο φαγητό. Αρκούνταν σε όσπρια, τα οποία τα μούλιαζε στο νερό μόνο και μόνο για να μαλακώσουν και έτσι τα έτρωγε.