Ένας νέος πήγε σ’ έναν σοφό γέροντα καί τον παρακάλεσε θερμά:
-Με απασχολεί το ερώτημα: Υπάρχει Θεός; Ειπέ μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;
-Καί βέβαια το πιστεύω, τού απάντησε ο γέροντας.
-Καί ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;
-Καί βέβαια, το πιστεύω.
-Καί τον Θεό ποιός τον έφτιαξε;
-Εσύ, τού απάντησε σοβαρά καί ξερά ο γέροντας.
Ο νεαρός σοκαρίστηκε με την απάντηση τού γέροντα.
Τον ρώτησε καί πάλι λοιπόν:
-Γέροντα, εγώ σε ρωτάω σοβαρά, τού είπε. Κι εσύ μού λες πως εγώ εφτιαξα το Θεό.
Μα κι εγώ σοβαρά σού μιλάω, τού απάντησε ο γέροντας. Πολύ σοβαρά. Καί πρόσεξε γιατί. Εσύ, μ’ ολ’ αυτά πού με ρωτάς, δείχνεις πως δεν ψάχνεις να βρείς το Θεό όπως είναι. Εσύ ψάχνεις να βρείς έναν Θεό όπως τον θέλεις εσύ, όπως τον φαντάζεσαι εσύ, κομμένον στα μέτρα σου. Αυτόν τον Θεό, λοιπόν, θα τον έχεις φτιάξει εσύ. Δεν θα είναι ο αληθινός Θεός. Καί πρόσθεσε ο άγιος αυτός γέροντας:
-Ψάξε να βρείς τον αληθινό Θεό, παιδί μου. Να Τον δεχτείς όπως είναι. Μην Τον θέλεις όπως εσύ τον φαντάζεσαι. Προσπάθησε να γίνεις εσύ όπως σε θέλει ο Θεός. Προσπάθησε να Τον καταλάβεις όπως είναι. Καί ν’ αγαπήσεις το θέλημά Του, όπως είναι.
Εκ του Γεροντικού.